Farklı Dozlardaki Amantadinin Ratlarda Hepatik İskemi Reperfüzyon Hasarında Akciğer Dokusuna Etkisi
Fatih Şahin, Mustafa Orhan, Ayça Taş Tuna, Onur Palabıyık, Nevcihan Bal, Sezen Irmak Gözükara, Özcan Budak, Hüzeyin Çakıroğlu,
Sakarya Yenikent Devlet Hastanesi, Anesteziyoloji Ve Reanimasyon KliniğiSakarya Özel Konak Hastanesi, Anesteziyoloji Ve ReanimasyonSakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji Ve Reanimasyon A.b.dSakarya Üniversitesi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Biyokimya KliniğiSakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Histoloji Ve Embriyoloji A.b.dSakarya Üniversitesi, Sağlık Hizmetleri M.y.o
Giriş-Amaç: N-Metil D-Aspartat antagonistlerinin çeşitli doku ve organlarda, iskemi reperfüzyon (İ/R) hasarına karşı koruyucu olduğu bildirilmiş olup, amantadinin karaciğer İ/R hasarındaki etkisini araştıran bir çalışma bulunmamaktadır. 45 mg/kg amantadinin hepatik İ/R hasarında akciğer dokusuna etkisini araştırdığımız ve TARK 2018’de sunduğumuz çalışmada akciğer dokusunda koruyucu etkileri olabileceğini gözlemledik. Bu çalışmada amacımız; amantadinin 90 ve 135 mg/kg dozlarının karaciğer İ/R hasarında akciğer dokusundaki etkilerini araştırmaktır. Yöntem: Etik kurul onayı alındıktan sonra ratlar her grupta 6’şar rat olacak şekilde; Grup Sham (G-S), Grup İ/R (G-İ/R), Grup Amantadin-90 (G-A-90), Grup Amantadin-135 (G-A-135), Grup İ/R+Amantadin-90 (G-İ/R-A-90), Grup İ/R+Amantadin-135 (G-İ/R-A-135) olarak 6 gruba ayrıldı. Tüm ratlara anestezi uygulandıktan sonra cerrahi uygulamadan önce 15 dakika beklendi. G-A-90, G-İ/R-A-90, G-A-135 ve G-İ/R-A-135’da anestezik uygulamasıyla birlikte sırasıyla 90, 135 mg/kg amantadin hidroklorür intraperitoneal uygulandı. G-S, G-A-90 ve G-A-135’de sadece orta abdominal insizyon yapıldı. G-İ/R, G-İ/R-A-90 ve G-İ/R-A-135’de sol portal triaddaki yapılara 45 dakika süreyle atravmatik vasküler klemp uygulandı ve sonrasında 2 saat reperfüzyon uygulandı (Resim 1). Toplam 180 dakika sonunda ratlar sakrifiye edilerek akciğer dokuları alındı, doku katalaz (CAT), süperoksit dismutaz (SOD) ve malondialdehit (MDA) düzeyleri çalışıldı ve PMN hücre infiltrasyonu ve alveol duvar kalınlığındaki değişiklikler incelendi.
Bulgular: Akciğer dokusunda MDA düzeyleri G-İ/R-A-90, G-İ/R-A-135’da; SOD düzeyi G-İ/R-A-90’da G-İ/R’ye göre anlamlı düşüktü (sırasıyla p=0.02, 0.02, 0.041). CAT düzeyi G-İ/R-A-90 ve G-İ/R-A-135’da G-İ/R’ye göre anlamlı yüksekti (p< 0.05). Histopatolojik incelemede İ/R sonrasında nötrofil/lenfosit infiltrasyonu ve alveolar duvar kalınlaşmasında skorunda anlamlı derecede artış (sırasıyla p=0.009, 0.004), 90 mg ve 135 mg amantadin uygulamasıyla PMN hücre infiltrasyonu ve alveol duvar kalınlığındaki değişikliklerde azalma olduğu gözlendi (Resim 2). Tartışma-Sonuç: Hepatik İ/R sonrası biyokimyasal parametrelerdeki ve histopatolojideki değişim nedeniyle amantadinin her iki dozunun da koruyucu olabileceğini gözlemledik. Ancak 135 mg/kg’da 90 mg/kg’dan daha iyi bir etki göremedik. Net bir kanıya varabilmek için daha fazla denek sayılı ileri araştırmalara ihtiyaç vardır.
|