Kritik COVID-19 Hastalığı Sırasında Gelişen Pnömotoraks Yönetimi
Serdar Yeşiltaş, Mustafa Günay
Giriş: Koronavirüs hastalığı 2019 (COVID-19) solunum yetmezliği sendromu koronavirüsünün (SARS Cov-2) neden olduğu, Çin’de başlayan ve dünya çapında birçok ülkeye hızla yayılan yeni bir salgındır. Hali hazırda, kritik COVID-19 hastalığının komplikasyonlarını bildiren literatür sayısı kısıtlıdır. Kliniğimizde kritik COVID-19 hastalığı kaynaklı ARDS tablosu ile izlediğimiz pnömotoraks gelişen hastayı sunmayı amaçladık.
Olgu: Bilinen şizofreni ve hipertiroidi tanılı 82 yaşındaki kadın hasta acil servise ateş ve solunum sıkıntısı yakınmasıyla başvurdu. Acil şartlarda entübe edilen hastanın çekilen toraks BT’sinde COVİD-19 ile uyumlu bulgular olması üzerine hasta COVİD-19 YBÜ’mize kabul edildi (Resim 1). Standart antiviral tedavi protokolü sonrası hasta yatışının 10. gününde ekstübe edildi. Nazofaringeal sürüntü örneği COVİD-19 pozitif olarak sonuçlandı. Takiplerinde solunum yetmezliği gelişen hasta yatışının 15. gününde tekrar entübe edildi. Yatışının 20. gününde ani desatürasyon ve hemodinamik instabilite sonrası kardiyak arrest gelişen hastaya 5 dk CPR uygulandı. Hemodinamik instabilite, oksijen desaturasyonu, sol hemitoraksta solunum seslerinin azalması ve yüksek inspiratuar basınçlara rağmen ventilasyonda zorluk nedeniyle hastaya yatak başı akciğer grafisi çekildi. Yapılan değerlendirmede sol akciğerde pnömotoraks saptanan hastaya acil şartlarda toraks tüpü takıldı. Yatışının 33. gününde ekstübe edilen hasta 4 gün takip sonrası YBÜ’mizden taburcu edilerek enfeksiyon hastalıkları servisine devredildi. Servis takiplerinde mükerrer YBÜ yatışı olan hasta 4. kez YBÜ’ye kabul edildikten 5 gün sonra ağır sepsis tablosu nedeniyle kaybedildi.
Tartışma: ARDS klinği ile takip ettiğimiz hastada meydana gelen pnömotoraks komplikasyonunu erken tanıyarak gerekli müdahaleyi gerçekleştirdik. Akut akciğer hasarı ve ARDS gelişen hastalarda, yüksek inspiratuar hava yolu basıncı ve yüksek PEEP'in barotravma ve pnömotoraks ile ilişkili olup olmadığı tartışmalıdır (1-3). İlginçtir ki 2003 yılındaki SARS salgını sırasında kritik SARS hastalığı olan hastalarda, normal YBÜ’deki kritik hasta popülasyonuna göre oldukça yüksek oranlarda pnömomediastinum (% 12) ile pnömotoraks (% 20 ila 34) insidansı tespit edilmiştir (4-6). ARDS'li hastalarda mekanik ventilasyonun büyük ve potansiyel bir komplikasyonu olan pnömotoraks, hastaların yönetimini karmaşıklaştırır ve ölümcül sonuçlara neden olabilir. SARS’ta olduğu gibi SARS-Cov-2’de de yüksek pnömotoaks insidansı olup olmadığı ileri araştırma konusudur.
|