Yoğun Bakımda Covid- 19 Pnomonisi Olan Hastalarda VV- Ecmo Deneyimimiz
Nagihan Karahan, Murat Aksun, Senem Girgin, Ahmet Salih Tüzen, Birzat Emre Gölboyu, Merve Eker, Dilek Bayten, Atilla Şencan
İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, İzmir, Türkiye
Giriş:
Veno-venöz ekstrakorporeal membran oksijenasyonu(VV-ECMO), geleneksel tedavilere dirençli olan şiddetli hipoksemik solunum yetmezliğinde endikedir. Covid-19 pnömonisine bağlı solunum yetmezliğinde kullanımına ilişkin veriler kısıtlıdır (1). Yoğun bakım ünitemizde, Covid-19 pnömonisine bağlı ağır ARDS(P/F<100) kliniğindeki 4 hastada uyguladığımız VV-ECMO deneyimimizi sunmayı amaçladık.
Olgu: OLGU 1:KAH ve HT tanılı 71 yaşında erkek hasta, IMV desteğinde sedatize, kürarize edildi ve prone pozisyonuna alındı. Alteplaz, tociluzimab, CRRT tedavileri uygulandı. Balgam kültüründe H. influenza, TAK’da Acinatobacter üredi. Yatışının 12. gününde, P/F<50 olan hastaya VV-ECMO uygulandı. Kan gazı takipleri hipoksik, hiperkarbik seyretti, hipotansiyon gelişti. Noradrenalin, dopamin ve adrenalin desteğinde, tedavinin 3. gününde eksitus gerçekleşti.
OLGU 2:DM tanılı 41 yaşında, ağır ARDS kliniğindeki hasta, sedatize, kürarize aralıklı prone pozisyonunda izlendi. P/F<50 olması üzerine VV-ECMO uygulandı. Hipoksi, hiperkarbi geriledi ancak tedavinin 6. gününde pulmoner ödem gelişti. Furosemid, hipotansiyon gelişmesi üzerine noradrenalin başlandı. Kateter kültüründe Candida albicans üredi. Tedavinin 8. gününde septik şoka bağlı eksitus gerçekleşti.
OLGU 3:Obezitesi olan(BMI:35) 42 yaşında, ağır ARDS kliniğindeki kadın hasta, sedatize, kürarize, aralıklı prone pozisyonunda izlenirken P/F< 50 olması üzerine yatışının 3. gününde VV-ECMO uygulandı. ECMO uygulamasından hemen sonra arrest olan hastaya 20dk CPR yapıldı. Hipotansiyon nedeniyle 4000cc sıvı, 2 ünite ERT replasmanı uygulandı. Noradrenalin, dopamin, adrenalin başlandı ancak ECMO sonrası 6. saatte eksitus gerçekleşti.
OLGU 4:Obezite tanısı(BMI:35) olan 24 yaşında erkek hasta, dönüşümlü HFO ve NIV ve aralıklı prone pozisyonuna alınarak 6 gün spontan solunumda izlendi. 3 gün 250 mg prednol uygulandı ancak hipoksik, hiperkarbik seyretmesi üzerine entübe, sedatize, kürarize IMV desteğine alındı. 5 gün IVIG tedavisi aldı. Yatışının 10.gününde şiddetli ARDS kliniğiyle VV-ECMO uygulandı. Hipoksisi gerileyen olguda hipotansiyon gelişti. Dopamin, noradrenalin, adrenalin başlandı, 24 saat sonra eksitus gerçekleşti.
Tartışma ve Sonuç: VV-ECMO, ağır ARDS olgularında diğer tedavi seçenekleriyle olumlu sonuç alınamayan bazı olgularda bir tedavi seçeneği olabilmekle birlikte, Covid-19’a bağlı akciğer hasarı gelişen olgularımızda geçici oksijenasyon düzelmeleri sağlanmış olsa da maalesef başarı elde edilememiş, hastalarımız kaybedilmiştir.
|