PARAKUAT ZEHİRLENMESİ: OLGU SUNUMU
A.ÖZCAN
1, N.ÖZCAN
1, Ç.KAYMAK
1, H.BAŞAR
1, A.BİNDAL
1
S.B. ANKARA EĞİTİM ARAŞTIRMAHASTANESİ, 1. ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON KLİNİĞİ 1
GİRİŞ: Parakuat selektif olmayan bir herbisiddir. Bu çok toksik maddeyle zehirlenme özellikle akciğer, böbrek, karaciğere zarar verir, mortalite çok yüksektir. Ölüm primer olarak solunum yetmezliği ile birlikte olan ilerleyici pulmoner hasara bağlı gerçekleşir. Bu olguda, suisit amaçlı alınmış bir parakuat zehirlenmesi sunulmuştur.
OLGU: 17 yaş erkek hasta, suisit amaçlı parakuat aldıktan 20 dakika sonra kusma ve terleme gelişmesi üzerine başvurmuştur. Hasta herbisidin alımından 10 saat sonra yoğun bakıma kabulünde bilinci açık, koopere, oryante, GKS 15 puan ve sistem muayeneleri doğal idi. Laboratuar tetkikleri beyaz küre yüksekliği dışında (18200 / μL) normal sınırlarda idi. Tedavide 5 doz aktif kömür, metoklopramid amp 10 mg 3X1 IV, lansoprazol 40 mg 2X1 IV, osmolac süsp 3X2 ölçek ve 4000 ml mayi ve furosemid 20 mg 4X1 IV ile destek tedavisi yapıldı. Tedavisine montelukast 75mg tablet nazogastrik yoldan 3X1, N- asetil sistein 300 mg IV yoldan 3X2 olacak şekilde eklendi. Yoğun bakımdaki 24.saatinde şiddetli karın ağrısı, bulantı, kusma başlayan hastada orofarinkste ve sağ tonsil ön plikada hiperemik, ağrılı, ülsere lezyon ve yutma güçlüğü mevcuttu. Tekrarlanan laboratuar tetkiklerinde üre, kreatinin , AST, ALT, CK ve bilirubin değerlerinde ilerleyici bozulmalar gözlendi. Hastanın gelişinin 32.saatinde Kreatinin 4.1 mg/dl, Üre: 67 mg/dl olması üzerine akut böbrek yetmezliğine yönelik olarak hemodiyaliz uygulandı. Hastanın gelişinin 40. saatinde genel durumun bozulması, hipotansiyon ve takipne gelişmesi üzerine entübe edildi. Spontan pnömotoraks gelişen hastanın sağ ve sol akciğerine göğüs tüpü yerleştirildi. Bilinci kapanan, akciğerlerinde bilateral kaba raller ve sekresyon artışı olan hastanın nazogastrik sondasından sero-hemorajik mayi aspire edildi. Hastada gelişinden 102 saat sonra kardiyak arrest gelişti, uygulanan kardiyopulmoner ressüsitasyona cevap vermedi ve eksitus olarak kabul edildi.
TARTIŞMA: Parakuatın toksik etkilerinin hücre membranını parçalayan oksijen radikallerinden kaynaklandığı düşünülmektedir. Bu mekanizmadan dolayı bildirilen olgularda, parakuata bağlı zehirlenmelerde önerilen tedaviler arasında hemodializ, plazmaferez gibi etkili tedavi yöntemlerinin yerinin olmadığı bildirilmiştir. Önerilen tedaviler arasında başta antioksidan ajanların yanında, destekleyici diğer ilaçlar yer almakta ve bunlar mortalitenin yüksekliğini engelleyememektedirler.
KAYNAKLAR:
1. Chest 1995; 107: 286-289
2. AJR 1991; 157: 697-701
|