İntraoperatif Kanama Nedeniyle Postoperatif Kardiyak Arrest Gelişen Hastada Başarılı Kardiyopulmoner Resusitasyon
Hüseyin Yıldız, Cengiz İşbilen, Mustafa Said Aydoğan, Vahap Sarıçiçek
Gaziantep MedicalPark Hastanesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği
Giriş:
Kardiyak arrest anestezi, cerrahi ve girişimsel prosedürlerin en önemli ve yıkıcı risklerindendir. Perioperatif mortalite cerrahi öncesi, sırası ve sonrasında nadir görülsede üzerinde durulması ve nedenlerinin araştırılması gereken bir konudur. Hızlı, etkili ve zamanında resüsitasyonun sağkalımı artırdığını vurgulamayı amaçladık.
Olgu: 42 yaşında Spinal anestezi altında prone pozisyonunda mikrodiskektomi ile sol L5-S1 lomber disk cerrahisi olan hasta ameliyatın 30-45. dakikasında hipotansiyon gelişti ancak kanama yoktu. Efedrin ve sıvı replasmanı ile kompanse edildi. Ancak ameliyatın bitimine doğru hipotansiyon devam etti. Kanama görülmemesi nedeniyle sıvı replasmanı ve inotrop destekle kompanse edildi. Ameliyat bitiminde hastanın supin pozisyonuna alınması ile birlikte ani kardiyak arrest gelişti ve hemen entübe edilerek eş zamanlı kardiyopulmoner resüsitasyona başlandı. 1 dk içinde kardiyak atım alınan hastanın batında distansiyon ve hemoraji belirtileri görüldü. CVP takılarak sıvı replasmanına başlandı, kanama düşünülerek hasta adrenalin desteği ve resüsitasyona devam edilerek abdominal ve torax kontrastlı BT çekildi. Batın BT de sol internal iliyak arter yaralanması sonrası kaçak ve kanama görüldü. Bunun üzerine tekrar ameliyathane alınarak genel cerrahi ve kalp damar cerrahı birlikte operasyona aldı. Retroperitoneal bölgede 1500 cc ye yakın kan aspire edildi. Batında da kanla karışık 1000 cc ‘den fazla sıvı aspire edildi. Ana iliak arter bifürkasyonu kaudalinde internal iliyak arter bağlandı. Kanamanın kontrol altına alınması ve kan verilmesi ile birlikte hastada tansiyon alınmaya başlandı. Operasyon bitiminde yoğun bakım ünitesine alındı. Terapötik hipotermi 48 saat süreyle sağlandı. Dekort, mannitol başlandı. Sodyum tiyopental, dormicum ve fentanil ile hasta uyutuldu. 2. Günün sonunda sedatifler kesilerek hasta uyandı. Koopere olan hasta ekstübe edildi. Hemodinamik stabilite sonrasında inotroplar kesildi. 3.gün sonunda servise verildi. Bir haftalık servis takibi sonrasında sekelsiz olarak hasta taburcu edildi.
Tartışma ve Sonuç: Perioperatif kardiyak arrest ve mortalite cerrahi operasyonların en önemli ve korkulan komplikasyonudur. Tam Monitorizasyon ile perioperatif mortalite azaltılabilir. Vital organ fonksiyonları düzelene kadar hemodinamik desteğin sağlanması, hızlı ve doğru bir zamanlama ile tedaviye başlanmasının hayat kurtarıcı olabilir.
|