Mukormikoz: Beyin Ölümü Gerçekleşen Olgu
Serpil Ekin, Emel Soyaslan, Korgün Ökmen, Hamide Ayben Korkmaz
Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon
Giriş:
Mukormikoz; nadir görülen, vasküler invazyon ve doku nekrozuyla seyreden, küf mantarlarının oluşturduğu invazif fungal enfeksiyondur. Genellikle immunsupresif hastalarda görülür. [1,2] En sık rino-orbital-serebral olmak üzere, farklı klinik formları bulunmaktadır.[3] Mukormikoz düşünülerek tedavi başlanan beyin ölümü tespit edilen hastamızı paylaşıyoruz.
Olgu: 50 yaşında erkek, komorbiditesi olmayan, aç, susuz seyahat öyküsü olan hasta, baş ağrısı, bulantı, kusma, halsizlik şikayetleriyle dış merkez hastaneye başvurmuş. Bilinç bulanıklığı nedeniyle yoğun bakım ünitesine yatırılmış. Ateş: 40.1 °C, nabız: 190/dk kan basıncı: 200/118 mmHg, Alt ekstremitelerde peteşiyal döküntüler mevcutmuş. Kranial görüntülemesi normal olan hastaya meningokoksemi şüphesiyle yapılan lomber ponksiyonda anlamlı bulgu saptanmamış. Yatışının beşinci gününde hastanemize entübe, sedatize halde sevk edildi. Korneaları ödemli ve kanamalı, göz kapakları ekimotikti. Hemoglobin: 11.6 gr/dl, lökosit: 20000 /μl, trombosit: 151000/ μl, CRP: 62 gr/dl, kan şekeri: 185 mg/dl. Burun ve göz kapaklarındaki ekimoz hızla yayıldı. Mukormikozdan şüphelenilip liposomal amfoterisin B (3 mg/kg/gün) başlandı. Paranasal sinüs tomografisinde; bilateral frontal, ethmoidal, maksiller ve sfenoid sinüslerde seviye veren dansiteler izlendi. Burun mukozasından alınan biyopsinin histopatolojik incelemesinde nadir açılı dallanma gösteren kalın hifalar izlendi, mukormikozis lehine değerlendirildi. Takiplerinde Glasgow Koma Skoru:3 spontan solunumu, faringeal, ışık, kornea ve okulosefalik refleksleri olmayan hastaya beyin anjio tomografisi ve ikinci nörolojik muayeneyle beyin ölümü tanısı konuldu.
Tartışma ve Sonuç: Mukormikozis mortalitesi yüksek, fulminan seyirli bir tablodur. Erken tanı ve müdehale, mortaliteyi azaltmaktadır. Olgumuzda, yetersiz beslenme risk faktörü olarak düşünülüp klinik şüpheyle hemen tedavi başlanmasına rağmen hastaneye başvurunun ve ayırıcı tanıda gecikmenin; beyin ödemine ve beyin ölümüne yol açtığı düşünüldü. Serebral tutulumlu hastalarda beyin ölümü gerçekleşebileceği, hızlı, agresif tedavi gerektiği unutulmamalıdır.[4]
|