İntraoperatif Vena Kava İnferior Yaralanmasında Hasta Kan Yönetimi
Süheyla Karadağ Erkoç, Gülencan Yumuşak Ergin, Çiğdem Yıldırım Güçlü, Neslihan Alkış
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı
Giriş:
İntraoperatif dönemde majör vasküler yaralanmada,yetersiz resüsitasyon şoka neden olabilir.Masif transfüzyon ise koagülasyon,serum biyokimyası,asit-baz dengesi ve vücut sıcaklığını olumsuz etkiler.Bu olguda vena cava inferior (VKİ) yaralanması gelişen hastadaki anestezi yönetimi sunulmuştur.
Olgu: Konjenital atrofik sağ böbrek ve renal apse tanısı olan 26 yaşında kadın hasta,10 gün önce dış merkeze ateş,sağ plöretik ağrıyla başvurmuş.Plevral,perikardiyal,intraabdominal sıvı koleksiyonu saptanan hastaya geniş spektrumlu antibiyotik tedavisi başlanmış ve hasta merkezimize başvurmuş.Abdomen BT’sinde sağ subdiafragmatik düzeyden başlayarak simfizis pubis düzeyine 28-30 cm devam eden apseyle uyumlu loküle sıvı koleksiyonları ve sağ plevral boşlukta koleksiyon olması nedeniyle ameliyat kararı alınmış.Hastanın preoperatif muayenesinde bilinç açık ve koopere,solunum sesleri sağ bazalde azalmış,taşikardik, sağ alt kadranda hassasiyet mevcuttu.Rutin ASA monitörizasyonunun (TA:125/60mmHg, SpO2:99, KH:105/dk) ardından,fentanil 100mcg,lidokain 60mg,propofol 200mg , roküronyum 60mg ile indüksiyon ve sevofluran ile idame sağlandı.Radial arterden invaziv arter monitorizasyonu , 12Fr çift lümenli katater ile sağ juguler ven kataterizasyonu yapıldı.Cerrahi başlangıcının 20.dakikasında 800ml apse içeriği drene edildi ve 600ml kanama görüldü.Operasyonun 55. dakikasında kanamaya bağlı ani hipotansiyon gelişti.Sıvı resüsitasyonu,efedrin 20mg uygulandı , noradrenalin infüzyonu başlandı.Kontrol AKG; PH:7.10, BE:-15.7mmol/L, laktat:6mmol/L ve hb:7.8g/dl ölçüldü. VKİ yaralanması olduğu belirlenip kanama kontrolü sağlanamayan hastaya ES ,albümin infüzyonu başlandı,elektrolit replasmanı,kan şekeri regülasyonu ve bikarbonat bolus yapıldı. Sıvı ve kan/kan ürünü hızlı transfüzyon sistemi(Fluido) kullanılarak verildi.Kan basıncının yükselmemesi ve sistolik değerin 40mmHg’ye düşmesi üzerine 50mcg adrenalin yapılıp infüzyon başlandı.Operasyonun 85.dakikasında tekrar ani hipotansiyon gelişti , 1mg adrenalin yapıldı.Operasyonun 100.dakikasında kanama kısmen kontrol altına alındı.Kan basıncı düzelmeyen hastaya steroid kullanım öyküsü olması nedeniyle 2mg/kg metilprednizolon yapıldı.Operasyonun 2.saatinde kanama kontrolü sağlandı.Cerrahi sırasında 6500ml kristaloid sıvı, 700ml albümin, 7Ü TDP, 9Ü ES ve 5Ü kriyopresipitat verildi. Kan ürünleri replasmanı 90 dakika içerisinde yapıldı. Açık abdomen/packing ile kapatılan hasta entübe ,noradrenalin infüzyonuyla YBÜ’ne devredilip, postoperatif 12.saatte ekstübe edildi.
Tartışma ve Sonuç: Masif transfüzyon sırasında kristalloid,kolloid,kan/kan ürünlerinin birlikte kullanılması,vazopressör ilaçların uygulanması,elektrolit ve asit-baz bozukluklarının düzeltilmesi komplikasyonları azaltarak ve end-organ perfüzyonu artırarak sağ kalımı iyileştirilebilir.
|