RATLARDA RENAL İSKEMİ/REPERFÜZYON HASARINA KARŞI TİYOPENTALİN KORUYUCU ETKİNLİĞİNİN ARAŞTIRILMASI
M.TÜRKAY
1, Z.BAYAT
2, İ.COŞKUNER
3, H.YILDIZ
3, E.SİLAY
3, H.SAYAR
4
BAĞCILAR EĞİTİM ARAŞTIRMA HASTANESİ ANESTEZİ KLİNİĞİ 1
K.S.Ü SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ 2
K.S.Ü TIP FAKÜLTESİ ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON AD 3
K.S.Ü TIP FAKÜLTESİ PATOLOJİ AD 4
Giriş: Renaltransplantasyon cerrahisindeki gelişmelerle birlikte renal I/R hasarı önemli bir klinik problemolmuştur. Tiyopentalin renal I/R hasarında antioksidan etki gösterdiği bilinmektedir.Bu çalışmada ratlarda farklı dozlarda uygulanmış olan tiyopentalin renal I/Rhasarına karşı koruyucu olan optimal dozunun saptanması amaçlandı.
Metodlar: Çalışma Hayvan Deneyi Etik Kurulu’ndan onam alındıktansonra, 42 ratta yapıldı. Abdominal orta hat insizyonu sonrası sol renal arter okluzeedildi. 60 dakika iskemi 60 dk reperfuzyon sağlandıktan sonra sol nefrektomiyapıldı. 7 gruba ayrılan ratlara Grup SG’de (sham grup) I/R hariç cerrahiprosedür uygulandı. Grup KG’nun (kontrol grubu) sol böbreğine 60 dk iskemi vesonrasında 60 dk reperfüzyon uygulandı. Grup PG 3’de reperfüzyon fazından 15 dkönce 3 mg/kg, Grup PG 10’da 10 mg/kg, Grup PG 30’da 30 mg/kg, Grup PG 60’da 60mg/kg ve Grup PG 80’de 80 mg/kg intra peritoneal tiyopental uygulandı. Reperfuzyonperiodunun sonunda doku biyokimyasal değerlendirme için kesildi. IL-1 α, IL-6, TNF-α seviyesi, SOD aktivitesi, MDA ve NO düzeyi, TAS ve TOS seviyeleri ile OSİdeğerleri ölçüldü.
Bulgular: Çalışmada uygulanan tiyopentaldozlarında bütün gruplarda IL-6 ve TNF- α seviyelerinde bir azalma olmadı. Yalnızca3 mg/kg tiyopental uygulanan grupta IL-1 α seviyesi azaldı. MDA düzeylerindedüşme yalnızca en yüksek doz olan 80 mg/kg tiyopental uygulanan grupta eldeedildi. 30 mg/kg dozunda tiyopental uygulanan grupta SOD düzeylerinde anlamlıyükseklik saptandı. 3 mg/kg dozda tiyopental uygulanan grupta GPx düzeylerindeanlamlı yükseklik saptandı. Nitrik oksit seviyesindeki düşme 10, 30 ve 60 mg/kgdozunda tiyopental uygulanan gruplarda görüldü. TAS değerleri 3 mg/kgtiyopental uygulanan grupta kontrol grubuna göre daha düşük saptandı. TOS veOSİ değerleri açısından tiyopental uygulanan gruplarla kontrol grubu arasındaanlamlı fark saptanmadı.
Sonuç: Çalışmanın sonuçlarınagöre renal I/R hasarında her biyokimyasal gösterge için tiyopentalin farklıdozları etkili bulundu. Beklenenin aksine tiyopentalin oksidatif stres üzerindeetkisi olduğu gösterilemedi. Bu konuda yeni çalışmaların yapılması gerekmektedir.
|