PLASENTA DEKOLMANINA SEKONDER GELİŞEN DİSSEMİNE İNTRAVASKÜLER KOAGÜLOPATİ VE AKUT BÖBREK YETMEZLİĞİ : OLGU SUNUMU
İlke TAMDOĞAN, Esra TURUNÇ
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi
Giriş: Plasenta dekolmanı, plasentanın doğumdan önce, gebeliğin 20. haftasından sonra uterus duvarından kısmen veya tamamen ayrılması olarak tanımlanır. Maternal ve perinatal mortalite ve morbiditenin önemli bir nedenidir (1). Bu olgu sunumunda plasenta dekolmanı nedeniyle acil sezaryene alınan hastanın perioperatif anestezi yönetimi sunulmuştur.
Olgu: 25 yaşında 30. gebelik haftasında şiddetli karın ağrısı ve bebek hareketlerinde azalma şikayeti ile acil servise başvuran hasta , fetal bradikardi nedeniyle acil sezaryene alındı.Hastaya standart ASA monitörizasyonu yapıldı. Açlık süresinin 4 saat olması nedeniyle hızlı seri indüksiyon uygulanarak (propofol 2 mg/kg, rokuronyum 1 mg/kg, remifentanil 0,2 mcg/kg) entübe edildi. Anestezi idamesi %50 O2/hava karışımı ve sevofluran ile analjezi 0,1-0,2 mcg/kg/dk remifentanil infüzyonu ile sağlandı. 1760 gr doğan erkek bebeğin 1. dk Apgar skoru 0-2 olarak değerlendirildi ve yenidoğan ekibi tarafından resüsite edilip yenidoğan yoğun bakım ünitesine transfer edildi.Batın içinde yaklaşık 2-2,5L hematomun olması, Hb 5,4 g/dl olarak ölçülmesi ve plasenta dekolmanı ve buna bağlı gelişen uterus atonisi nedeniyle kanamanın devam edeceği öngörülerek masif kan transfüzyonu protokolü başlatıldı. Hasta intraoperatif dönemde hemodinamik olarak stabil seyretti ancak hiç idrar çıkışı olmadı.Hastada masif kanamaya sekonder DİC ve ABY tablosu mevcuttu. Yoğun bakım takiplerinde idrar çıkışının olmaması, kreatin değerlerinin yükselme trendinde olması, pulmoner ödem varlığı ve kan ürünleri replasmanına devam edilmesi gerekliliğinden dolayı aralıklı olarak hemodiyalize alındı. Hasta yatışının 25 bebeği 31. gününde şifa ile taburcu edildi. Rutin hemodiyaliz protokolüne alınmayan hasta kronik böbrek yetmezliği tanısı alarak nefroloji takibine alındı.
Tartışma ve Sonuç: Plasenta dekolmanı sonucu gelişen şiddetli kanama, DİC, böbrek yetmezliği, yoğun transfüzyonlar ve histerektomi gibi ciddi morbiditeye neden olabilir (2). Şiddetli obstetrik kanamaya bağlı gelişen DİC’in en önemli tedavisi altta yatan kanamanın düzeltilmesidir. Bu amaçla birinci basamak tedavi, uterotonik ajanlar ve cerrahi müdahaleler ile uterus atonisini önlemektir. Bu tedavilere ek olarak hemostazın sağlanması amacıyla kanamaya bağlı kaybedilen kan ve kan ürünleri replasmanı yapılmalıdır (3-8).
|