PROKSİMAL FEMUR CERRAHİSİ UYGULANAN GERİATRİK HASTALARDA İNTRAOPERATİF HEDEFE YÖNELİK VE GELENEKSEL SIVI YÖNETİMİNİN İNFERİOR VENA KAVA KOLLAPSİBİLİTE İNDEKSİ VE POSTOPERATİF KOMPLİKASYONLAR ÜZERİNE ETKİLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI
DİLARA GÖÇMEN, CEREN KÖKSAL, ARZU YILDIRIM AR
SAĞLIK BİLİMLERİ ÜNİVERSİTESİ FATİH SULTAN MEHMET EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ
Giriş: Kalça kırığı nedeni ile opere edilen hastalarda ileri yaş, ek hastalıklar, dehidratasyon, malnutrisyon, azalmış fonksiyonel ve bilişsel işlevler postoperatif komplikasyonlar açısından risk oluşturmaktadır (1). Hipervoleminin ve hipovoleminin olumsuz etkilerinden kaçınmak için bu hastalarda sıvı yönetimi önem kazanmıştır. Çalışmamızda bu hastalarda intraoperatif hedefe yönelik sıvı tedavisi (HYT) ve geleneksel/konvansiyonel (KON) sıvı tedavisinin inferior vena kava kollapsibilite indeksi (cIVC), postoperatif komplikasyonlar ve 30 günlük mortaliteye etkisini karşılaştırmayı amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Etik kurul onayı ve hastalardan gönüllü olur formu alındıktan sonra femur boyun kırığı nedeni ile proksimal femoral çivi (PFN) uygulanan 65 yaş ve üzeri ASA 1-3 60 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar Grup HYT ve Grup KON olarak iki gruba randomize edilerek demografik verileri kaydedildi. Grup HYT’deki hastalar MostcareTm (Vygon, VytechHealth, Padova, Italy) hemodinamik monitörü ile monitorize edildi. PPV 10, SVV 13 ve altı hedeflenerek sıvı tedavisi uygulandı. Grup KON’deki hastalara ise 4-2-1 kuralına göre (İlk 10 kilogram için 4ml/kg/st, ikinci 10 kg için 2ml/kg/st sonraki her kilogram için 1ml/kg/st) sıvı açığı hesaplanarak sıvı yönetimi uygulandı. Genel anestezi öncesi ve derlenme odasından çıkmadan önce ultrasonografi ile cIVC ölçümleri ve arterial kan gazı örneklemesi yapıldı. Taburculuk öncesi komplikasyonlar ve 30 günlük mortalite verileri kaydedildi.
Bulgular: Hastaların demografik verileri, anestezi ve cerrahi süreleri, perioperatif hemodinamik verileri benzerdi. Grup KON’de postoperatif cIVC daha yüksek saptandı. Toplam kristalloid miktarları her iki grupta benzer iken, Grup HYT’de daha fazla kolloid kullanıldığı saptandı. Grup HYT’de postoperatif yatış süresi daha kısa saptandı. 30 günlük mortalite ve postoperatif komplikasyonlar bakımından anlamlı farklılık saptanmadı. Arterial kan gazı ölçümlerinde ve biyokimyasal parametrelerde iki grup arasında anlamlı fark izlenmedi.
Tartışma ve Sonuç: Çalışmamıza göre intraoperatif HYT uygulaması geriatrik ortopedik kalça kırığı hastalarında optimal intravasküler hacmi sağlamıştır ve postoperatif hastanede yatış süresini kısaltmıştır. HYT tekniklerinin belli protokoller eşliğinde majör ve yüksek riskli cerrahi gruplarda kullanılmasının faydalı olacağı ve bu konuda daha geniş çaplı çalışmalar yapılması gerektiği görüşündeyiz.
|