Temporomandibular Eklem Kısıtlılığı Olan Konjenital Musküler Distrofi Hastasında Zor Hava Yolu Yaklaşımımız
Müzeyyen BELDAĞLI, Sevdican DEMİRCAN, Cengiz KAYA
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Samsun
Giriş: Konjenital müsküler distrofi (KMD), otozomal resesif geçişli, kas proteinlerini etkileyen ve ileri derecede kas güçsüzlüğü ile seyreden bir hastalıktır (1). Hastalarda mikrognati, çene ekleminde hareket kısıtlılığı ve boyun hareketlerinde azalma olması nedeniyle endotrakeal entübasyon güçleşmiştir (2). Bu olguda temporomandibuler eklem kısıtlılığına bağlı ağız açıklığı azalmış hastada zor havayolu deneyimimiz sunuldu.
Olgu: Yirmi yaşında erkek hasta (120 cm, 20 kg, ASA (American Society of Anesthesiologists) Ⅲ) KMD tanısıyla açık gastrostomi operasyonuna alındı. Preoperatif havayolu değerlendirilmesinde ağız açıklığı <10 mm olan ve boyunda ekstansiyon kısıtlılığı bulunan hastaya zor entübasyon düşünülülerek nazal uyanık trakeal entubasyon planlandı. İşlem öncesi sedasyon için 1 mg midozolam IV, hipersalivasyonu önlemek amaçlı da 0,5 mg atropin IV yapıldı. Havayolu USG (ultrasonografi)’si ile krikotiroid membran belirlendi ve transtrakeal lidokain uygulandı. Ayrıca bilateral superior laringeal sinir bloğu da yapılarak topikalizasyon sağlandı. Fiberoptik nazotrakeal entubasyon öksürük, öğürme ve ekstremite hareketi olmaksızın başarıyla uygulandı. EtCo2 ile tüpün yeri doğrulandıktan sonra indüksiyon propofol IV ile yapıldı ve nöromusküler bloker uygulanmadı. Cerrahi sonrası entube olarak yoğun bakımda takip edilen hasta 24 saat sonra ameliyathanede Cook® aşamalı ekstubasyon seti ile sorunsuz bir şekilde ekstube edildi ve taburcu edildi.
Tartışma ve Sonuç: KMD hastalarının yaşamlarının bir döneminde ortopedik, dental, perkütan veya acık cerrahi gastrostomi gibi işlemler için genel anestezi alması gerekebilir. Bununla birlikte sınırlı ağız açıklığı, boyun ve çene eklemlerinde kontraktür ve diş yapısının bozukluğu gibi zor hovayolu belirteçleri bulunan olgularda anestezi yönetimi zordur (3). Uyanık fiberoptik nazotrakeal entubasyon özellikle USG kullanılarak iyi bir topikalizasyon yapıldığında bu hastalarda kurtarıcı olarak görülmektedir (4). Ekstübasyonunda kas gücü yerine gelene kadar beklenmeli, aşamalı ekstubasyon setleri ile güvenli bir şekilde ekstubasyon planlanmalıdır (5). Sonuç olarak multidisipliner yaklaşım ve deneyimli bir ekip ile entubasyondan ekstubasyona havayolu güvenliğinin sağlanması hedef olmalıdır.
|