Ameliyathanede Kardiyak Arrest: Olanaklar ve Uygulamalar ile İlgili Anket Çalışması
Bahar Kuvaki Balkan, Pelin Karaaslan, Handan Birbiçer, Yeşim Andıran Şenaylı, Aysun Ankay Yılbaş
İstanbul Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD
Giriş: Ameliyathane içerisinde veya dış işlemlerde gelişen kardiyak arrestler dünyada ve ülkemizde özenle irdelenmesi gereken ve farklı etiyolojilerle karşımıza çıkan önemli bir özellikli durumdur.Hızlı ve uygun müdahaleyle kabul görmüş ileri yaşam desteği algoritmalarının nedene yönelik modifikasyonların yapılarak uygulanması,başarılı resüsitasyon sonuçlarına ulaşmayı sağlayacaktır.Bu anket çalışmasında ülkemizdeki anesteziyoloji hekimlerinin ve kliniklerin intraoperatif arrest olguları ile ilgili deneyimlerini,olanaklarını ve uygulamadaki çeşitlilikleri belirleyebilmeyi hedefledik.
Gereç ve Yöntem: Türk Anesteziyoloji ve Reanimasyon Derneği Resüsitasyon Bilim Kurulu tarafından hazırlanan ve İstanbul Medı̇pol Ünı̇versı̇tesı̇ Gı̇rı̇şı̇msel Olmayan Klı̇nı̇k Araştırmalar Etı̇k Kurulu’ndan onay alınan (Tarih/ sayı: 16.04.2022/ E-10840098-772.02-2374) anket çalışması derneğimiz aracılığıyla ülkemizdeki farklı kliniklerde görev yapan anesteziyoloji asistan,uzman ve öğretim görevlileriyle paylaşılmıştır.Tüm geri dönüşler ve anket sorularının yanıtları kayıt altına alınmış ve analiz edilmiştir.
Bulgular: Toplam katılımcı sayısı 252 ve kadın/erkek oranı 146/106’dır.Görev yeri dağılımlarına bakıldığında 155 katılımcının birden fazla alanda görev yaptığı, toplamda %94’ünün ameliyathane içerisinde çalıştığı bulunmuştur.Tüm katılımcılar anestezist olmasına rağmen, %14.7’si KPR eğitimi almadığını belirtmiştir(Şekil1).Buna rağmen %94.8 katılımcı KPR ile ilgili güncellemeleri takip etmektedirler. Eğitim aldığını belirten katılımcıların %67.1’i eğitimde intraoperatif arrest konusuyla ilgili ayrı bir başlık olmadığını bildirmişlerdir. Katılımcıların meslek hayatları boyunca intraoperatif arrest olgusu ile karşılaşma oranı %94(bu oranın %34’ü son 1 yıl içerisinde) ve birden fazla olgu gören ise %81’dir(Şekil2).Arrest olgularının %54.1 i ameliyathanede exitusla sonuçlanmıştır.Arrest olgularının %88.5’i genel anestezi almış hastalarda meydana gelmiştir.Katılımcıların %50.4’ü intraoperatif arrest geliştiğinde çağırılabilecekleri özel bir ekip ya da kişinin bulunduğunu belirtmişlerdir. Ameliyathanede kullanılan erken uyarı sistemi varlığı sorulduğunda katılımcıların sadece %16.7si böyle bir sistemi kullandıklarını ve oplam katılımcıların %57.1’i belli bir algoritmaya sadık kaldıklarını söylemişlerdir(ERC:%85.4).Operasyon odalarında defibrilatör varlığı sorusuna verilen yanıtlardan standart bir sayı olmadığı ortaya çıkmıştır.Katılımcıların %65.5’i hastanelerinde e-KPR imkanına sahip olduklarını bildirmişlerdir. Spontan dolaşımı geri dönen hastalarda ise hedefe yönelik sıcaklık uygulaması %54.8 oranında uygulanmaktadır.
Tartışma ve Sonuç: İntraoperatif kardiyak arrest olgularına yaklaşımların ve kliniklerin olanaklarının standardizasyonu hakettiği önemi henüz elde edememiştir.Hedefimiz eğitimleri bu yönde de ilerletmek ve kliniklerin imkanlarını arttırmak olmalıdır.
|