OBEZ GEBELERDE ENTÜBASYON GÜÇLÜĞÜ BELIRLENMESINDE PREDIKTIF TESTLERIN ÖNEMI
M.ALIÇ
1, H.BİRBİÇER
1, Ö.KURKU
1
MERSİN ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON 1
Obez gebelere genel anestezi uygulamalarında hava yolunun sağlanması ve sürdürülmesi zor olup, başarısız entübasyon anestezi ile ilgili maternal morbidite ve mortalitenin en önemli nedenini oluşturmaktadır. Entübasyon güçlüğünü belirlemede birçok prediktif test kullanılmaktadır. Bu çalışmada amacımız obez gebelerde zor entübasyonun belirlenmesinde prediktif testlerin önemini değerlendirmektir
Genel anestezi altında sezaryan operasyonu yapılan 252 hastanın dosyaları ve anestezi kayıtları geriye yönelik tarandı. Olguların vücut kitle indeksi (VKİ), sternomental mesafe (SMM) ve tiromental mesafe (TMM) ölçümleri, Wilson toplam risk skoru, Modifiye Mallampati sınıflandırması, baş boyun hareketi, geride mandibula, üst dudak ısırma testi (ÜDIT), entübasyon zorluk skalası (EZS), boyun çevresi ölçümü ve ağız açıklığı değerlendirildi ve tüm bu prediktif testler için sensifite, spesifite ve pozitif öngörü değerleri hesaplandı.
Toplam 252 hastanın 103’nün VKİ >30 kg/m2 üzerinde ve 149’nun VKİ<30 kg/m2 idi. Zor entübasyon insidansı %4.4 ve zor laringoskopi insidansı %7.1 olarak saptandı. Yüksek Mallampati skoru, Cormack Lehane grade 3 ve 4, ÜDIT Grade 3, Wilson toplam risk skoru ≥2, boyun çevresinin >40 cm, EZS >5, VKİ >30 kg/m2 ile zor entübasyon arasında anlamlı bir ilişki bulundu (p<0.05). Testlerin sensitivite, spesifite ve pozitif öngörü değerleri; VKİ (%100, %61.8, %10.6), boyun çevresi (%90.9, %93.3, %38.4), TMM (%54.5, %7.8, %2.6), Cormack-Lehane grade 3-4 (%76.9, %96.6, %55.5), ÜDIT grade 3 (%63.6, %99.1, %77.7) olarak saptandı.
Obez gebelerde zor entübasyon sıklığı daha fazla görülmekte olup bu zorluğun tespitinde preoperatif uygulanabilen ÜDIT ve boyun çevresi ölçümleri öngörüsü en yüksek testlerdir.
|