RATLARDA STREPTOZOCİNLE OLUŞTURULAN DİABETİK AKCİĞER HASARINDA NF-KAPPA B İNHİBİTÖRÜ PYRROLİDİN DİTHİOCARBAMAT'IN (PDTC) KORUYUCU ETKİSİ
GA.EREN
1, O.HERGÜNSEL
1, Z.ÇUKUROVA
1, G.DEMİR
1, A.GEDİKBAŞI
2, M.UHRİ
3, M.KUCUR
4
BAKIRKÖY DR SADİ KONUK EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ, ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON KLİNİĞİ 1
BAKIRKÖY DR SADİ KONUK EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ, BİYOKİMYA 2
BAKIRKÖY DR SADİ KONUK EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ, PATOLOJİ 3
CERRAHPAŞA TIP FAKÜLTESİ, BİYOKİMYA ABD 4
Dünya nüfusunun yaklaşık %6’sını etkileyen Diabetes Mellitus, end-organ hasarı ve komplikasyonları nedeniyle yoğun bakım endikasyonu yaratabilmektedir. Her ne kadar akciğerlerin diabetin hedef organı olduğu düşünülmese de, birçok çalışmada tip 1ve tip 2 diabetin akiğerlerde yapısal ve fizyolojik değişikliklere sebep olduğu gösterilmiştir. İntrasellüler oksidatif stres ve bunun sonucunda transkripsiyon faktörü NF-kappa B’nin aktivasyonu diabet komplikasyonlarının oluşumunda önemli rol oynar. Pyrrolidine dithiocarbamate (PDTC) metal şelasyonu ve antioksidan özellikleri olan bir ajandır ve birçok çalışmada NF-kappa B inhibisyonu yaptığı kanıtlanmıştır. Bu çalışmada PDTC’nin bir rat modelinde diabetik akciğer hasarı üzerine koruyucu etkisini araştırmayı amaçladık.
Çalışamaya Sprague-Dawley cinsi 28 rat alındı. Ratlar üç gruba ayrıldı: Grup I (Diabet grubu) (n:10): İntraperitoneal streptozosin (65mg/kg) verilerek diabet oluşturuldu; Grup II (PDTC) (n:10): İntraperitoneal streptozosin (65mg/kg) ile diabet oluşturulduktan sonra ek olarak 10 hafta boyunca 60mg/gün PDTC verildi. Üçüncü grup (n:8) ek tedavi verilmeden kontrol grubu olarak çalışmaya alındı. Tüm ratların 10 hafta sonra akciğerleri alındı. Akciğerler ışık mikroskopisi ile histopatolojik olarak değerlendirildi. İmmunohistokimyasal olarak NF-kappaB (p65) ve endothelial nitrik oksid (eNOS) ekspresyonu değerlendirildi, akciğer dokusunda lipid peroksidasyon göstergelerinden malondialdehid (MDA), superoksit dismutaz (SOD) ve redükte glutatyon (GSH) aktiviteleri ölçüldü.
Histopatolojik değerlendirmede diabetik akciğerlerde alveolar bazal membranlarda kalınlaşma ve yoğun inflamatuar reaksiyon ön plandayken PDTC’nin bu hasarı azalttığı gözlendi. Diabet grubunda NF-kappaB, eNOS ekspresyon düzeyi kontrol ve PDTC grubuna göre artmış olarak izlendi (p<0.05). PDTC grubunda bu ekspresyon düzeyi kontrol grubuna yakın idi (p>0.05), diyabet grubuna göre ise daha düşük olarak izlendi (p<0.05). Diabetik akciğerde MDA seviyesi yüksek, SOD ve GSH aktiviteleri ise düşük bulunurken bu parametreler PDTC verilen grupta kontrol grubuna yakın düzeyde bulundu.
Akciğerlerin de diabette oksidatif strese ait değişikliklere maruz kaldığı aşikardır. Çalışmamızda görüldüğü gibi PDTC’nin diabetik akciğer hasarını önlemekteki etkisi gelecek için umut vaat etmektedir.
|