DENEYSEL DİYABET OLUŞTURULAN SIÇANLARDA LEVOSİMENDANIN MYOKARDİYAL İSKEMİ REPERFÜZYONUNDA AKCİĞER HASARI ÜZERİNE ETKİSİ
HA.KİRAZ
1, G.KİP
2, M.ALKAN
3, V.ŞIVGIN
3, M.ARSLAN
3, M.KAVUTÇU
4, M.BİLGE
4, A.ÇELİK
5, A.ÖZER
6, Ö.ERDEM
7
ÇANAKKALE ONSEKİZ MART ÜNİVERSİTESİ ANESTEZİYOLOJİVE REANİMASYON AD 1
GAZİ İÜNİVERSİTESİ DİŞ HEKİMLİĞİ FAKÜLTESİ PEDODONTİ AD 2
GAZİ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON AD 3
GAZİ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ BİYOKİMYA AD 4
GAZİ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ GÖĞÜS CERRAHİSİ AD 5
GAZİ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ KALP VE DAMAR CERRAHİSİ AD 6
GAZİ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ TIBBİ PATOLOJİ AD 7
Diyabetik komplikasyonlar ve lipid peroksidasyonu
arasında yakın ilişkinin olduğu bilinmektedir. İskemi ve reperfüzyon(İR)
sırasında, iskemiye maruz kalan bölgenin yanında, uzak organ ve dokularda da
hasar oluşur. Bu uzak organlar arasında en çok etkilenen akciğerdir. Bu sebeple
diyabetli sıçanlarda İR hasarında levosimendanın akciğer dokusu ve oksidan/antioksidan
sistem üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık.
Streptozosin (55 mg.kg-1) ile diyabet
oluşturulan 18 Wistar Albino sıçanlarda diyabetin etkisi belirginleştikten
sonra, randomize olarak 3 gruba ayrıldı. Grup DİR ve DİRL’ye sol torakotomi sonrasında 30 dakika süre ile sol ana koroner(LAD) ligasyonu ile miyokart kasında iskemi
gerçekleştirildi. İskemiyi takiben LAD ligasyonu kaldırıldı ve 120 dakika süre
ile reperfüzyon uygulandı. Grup DİRL’ye iskemi öncesi tek doz intraperitoneal12µg.kg-1 levosimendan verildi. Grup DK ise diyabetik kontrol
grubu ve altı sıçan kontrol grubu olarak değerlendirildi ve miyokart iskemisi yapılmaksızın sadece sol torakotomi yapılıp kapatıldı. Akciğer
dokularında CAT ve GST aktiviteleri ile MDA miktarı ölçüldü. Doku örnekleri
ayrıca ışık mikroskobu ile histopatolojik olarak incelendi.
Akciğer dokusunda nötrofil infiltrasyonu/agregasyonu DiR grubunda K, DK ve DiRL gruplarına göre anlamlı yüksek olarak bulundu (p=0.003, p=0.026,
p=0.026, sırasıyla). Akciğer dokusu hasar skoru DİR grubunda K, DK ve DİRL gruplarına göre
anlamlı yüksek olarak bulundu (p<0.0001, p=0.024, sırasıyla). CAT ve GST aktivitesi grup DİR’de grup K,
DK, DİRL seviyelerine göre anlamlı yüksek olarak bulundu. MDA seviyesi
grup DİR’de grup DİRL ve K seviyelerine göre anlamlı yüksek bulundu.
Diyabet lipit peroksidasyonu artırırken, antioksidan
aktiviteyi baskılamaktadır. Sonuçlarımız, levosimendanın
diyabet oluşturulan sıçanlarda İR sonucu oluşan akciğer hasarına karşı koruyucu
etkisi olduğunu desteklemektedir. Levosimendanın klinik tedavide kullanımı için
farklı dozlarda ve daha farklı İR sürelerinde çeşitli organ hasarları
üzerlerine olan etkileri ile ilgili ileri deneysel ve klinik çalışmaların
yapılmasını önermekteyiz.
|