PEDIATRIK ADENOIDEKTOMI/TONSILLEKTOMI ANESTEZISINDE FLEKSIBLE LARINGEAL MASKE VE ENDOTRAKEAL TÜP KULLANIMININ KARŞILAŞTIRILMASI
FN.KAYA
1, H.BİLGİN
1, O.KUTLAY
1, N.KILIÇ
1
ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ, ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON ABD 1
Adenoidektomi/tonsillektomi uygulanacak pediatrik olgularda hava yolu sağlanmasında fleksible laringeal maske (FLMA) ile endotrakeal tüp (ET) uygulamasının intraoperatif ve postoperatif dönem özelliklerini karşılaştırmayı amaçladık.
Etik Kurul ve hasta onayı alındıktan sonra, prospektif ve randomize planlanan çalışmamıza, adenoidektomi ve/veya tonsillektomi uygulanacak 200 pediatrik olgu alındı. Premedikasyon uygulanmayan olgulara ameliyat odasında standart monitorizasyon sonrası propofol (2 mg/kg), fentanil (1 µg/kg) ve mivakuryum (0.2 mg/kg) ile anestezi indüksiyonunu takiben FLMA veya ET uygulandı. Anestezi idamesinde %50 N2O ile birlikte %2-3 sevofluran kullanıldı. Olguların demografik verileri, güvenli hava yolu sağlanması için gereken süre ve girişim sayıları, kaf basınçları, cerrahinin türü, cerrahi süre (ağız açacağının yerleştirilmesinden inhalasyon ajanlarının kesilmesine kadar geçen süre), indüksiyon ve ekstübasyon arasında geçen süre, olgunun cerrahi bitiminden ayılma ünitesine alınmasına kadar geçen süre, cerrah memnuniyeti (0-10), FLMA uygulamasından ET uygulamasına geçilen olgu sayısı, indüksiyonda ve idamede kullanılan ilaç dozları, indüksiyon/idame/ekstübasyonda ve ayılma ünitesinde gözlenen komplikasyonlar (laringospazm, bronkospazm, desatürasyon SpO2<%95, öksürme), ayılma ünitesine gelişteki Aldrete Skoru, ajitasyonun varlığı (yok, hafif, orta, şiddetli) ve postoperatif 1. gün boğaz ağrısı, boğuk ses vs. değerlendirildi. Olguların kalp hızı (KH) ve oksijen satürasyonu (SpO2) indüksiyon öncesi/sonrası (Z1-kontrol/Z2), hava yolu aracı yerleştirildikten sonra (Z3), ağız açacağı yerleştirildikten sonra (Z4), cerrahi başlangıcında/bitiminde (Z5/Z6) ve ekstübasyon sonrası (Z7) kaydedildi.
Olguların demografik verileri benzer bulundu. Güvenli hava yolu sağlanması için geçen süre, olgunun cerrahi bitiminden ayılma ünitesine alınmasına kadar geçen süre ve toplam kullanılan mivakuryum dozu FLMA grubunda düşük bulundu (p<0.001, p<0.001, p<0.01, sırasıyla). Kaf basıncı FLMA grubunda daha yüksekti (p<0.001). Ekstübasyon sırasında öksürme, postoperatif boğaz ağrısı ve boğuk ses, işlem sonrası hava yolu aracında kan varlığı sıklığı FLMA grubunda daha düşük bulundu (p<0.01, p<0.001, p<0.001, p<0.05, sırasıyla). FLMA grubunda ET’ye geçme gereksinimi bir olguda gerçekleşti. Cerrah memnuniyeti FLMA grubunda daha yüksek bulundu. (p<0.05). Peroperatif dönemde SpO2 değerlerinde farklılık gözlenmezken, kontrol dönemine göre KH değişimleri Z2, Z3, Z4, Z5, Z6 ve Z7 dönemlerinde FLMA grubunda daha düşük bulundu (p<0.05, p<0.001, p<0.05, p<0.05, p<0.05, p<0.01, sırasıyla).
Adenotonsilektomi cerrahisinde FLMA kullanımının endotrakeal entübasyona göre daha iyi hemodinamik stabilite sağladığı, cerrahi ulaşımı engellemediği ve daha az havayolu komplikasyonuyla beraber hızla derlenmeye yol açtığı kanısındayız.
|