ETOMİDATIN ANESTEZİ İNDÜKSİYONU SIRASINDAKİ HEMODİNAMİK ETKİLERİNİN TİP 2 DİABETİK VE NONDİABETİK HASTALARDA KARŞILAŞTIRILMASI.
S.UZMAN
1, R.SARI
1
HASEKİ EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ, 1. ANESTEZİ VE REANİMASYON KLİNİĞİ 1
Anestezi indüksiyonu ve endotrakeal entübasyon sırasında diabetik hastalarda kardiak otonom nöropatiye (KAN) bağlı olarak nondiabetik bireylere göre kardiyovasküler labilite artış vardır. Etomidat hemodinamik etkileri minimal olan bir indüksiyon ajanıdır. Çalışmamızın amacı etomidatla anestezi indüksiyonunun hemodinamik etkilerini diabetik ve non-diabetik hastalarda karşılaştırmaktı.
Etik kurul onayı alındıktan sonra, elektif abdominal cerrahi girişim planlanan ASA II-III 30 hasta iki gruba ayrıldı. Grup D (n=15) tip 2 diabet tanısı almış ve oral antidiabetiklerle kan şekeri regüle hastalardan, Grup E (n=15), eş demografik verilere sahip nondiabetik hastalardan oluşturuldu. Cerrahiden 1 gün önce hastalara, derin solumaya kalp hızı cevabı, pozisyon değişikliğine kalp hızı ve arteriyal kan basıncı değişikliğini içeren kardiak otonom nöropati testleri uygulandı. 1 µ.kg-1 fentanil, 0.3 mg.kg-1 etomidat ve 0.6 mg.kg-1 rokuronyum ile anestezi indüksiyonu sağlandı. Endotrakeal entübasyon kas gevşetici verildikten 2 dakika sonra gerçekleştirildi. Anestezinin idamesinde %2 sevofluran, %50-50 N2O-O2 karışımı içersinde kullanıldı. Sistolik (SAB), diastolik (DAB) ve ortalama arter basınçları (OAB) ile kalp atım hızı (KAH) değerleri indüksiyondan önce, indüksiyondan sonra, entübasyondan önce, entübasyondan hemen sonra ve entübasyondan sonraki 2 ve 5. dakikalarda öçülerek kaydedildi. Veriler SPSS 13.0 programında ki kare, Mann-Whitney U ve Friedman testi kullanılarak değerlendirildi. p<0.05 anlamlı kabul edildi.
Demografik veriler bakımından gruplar arasında fark yoktu. Diabetik hastaların tümünde KAN testlerinin en az birinde anormallik saptanırken, kontrol grubunda 3 hastada anormaldi. İki grup arasında ölçüm yapılan tüm dönemlerde hemodinamik parametrelerde anlamlı bir fark olmadığı gözlendi. Anestezi indüksiyonundan sonra her iki grupta SAB’da bazal değerlere göre anlamlı bir düşüş vardı (p<0.05). Entübasyondan sonra SAB ve KAH değerlerinde 2. dakikada bazal değerlere dönen anlamlı bir artış olduğu görüldü (p<0.05). Ancak bu değişiklikler % 30’dan fazla değildi. Diğer hemodinamik parametrelerde anlamlı bir değişim gözlenmedi.
KAN’ı olan diabetiklerde etomidatla anestezi indüksiyonun hemodinamik instabilitede artışa yol açmadığı ve diğer intravenöz indüksiyon ajanlarına tercih edilebileceği sonucuna vardık.
Kaynaklar:
1.Burgos LG,Ebert TJ,Asiddao C et al. İncreased intraoperative cardiovascular morbidity in diabetics with autonomic neuropathy. Anesthesiology 1989;70:591-7.
|