TEK AKCIĞER VENTILASYONUNDA UYGULANAN SÜPEREMPOZE YÜKSEK FREKANSLI JET VENTILASYONUN OKSIJENASYON ÜZERINE ETKILERI
E.ALTINAY
1, L.KARABIYIK
1, S.DEMİRCAN
2
GAZI ÜNIVERSITESI TIP FAKÜLTESI ANESTEZIYOLOJI VE REANIMASYON ANABILIM DALI, ANKARA 1
GAZI ÜNIVERSITESI TIP FAKÜLTESI GÖGÜS CERRAHİSİ ANABILIM DALI, ANKARA 2
Normal ve yüksek frekanslı ventilasyon üniteleri birlikte uygulandığından CO2 retansiyonu önlenebildiği için süperempoze yüksek frekanslı jet ventilasyon uzun süre uygulanabilir. Bu çalışmanın amacı, toraks cerrahisinde Tek Akciğer Ventilasyonu sırasında uygulanan süperempoze yüksek frekanslı jet ventilasyonun oksijenasyon, hemodinami ve havayolu basınçlarına etkilerini araştırmak ve konvansiyonel ventilasyon ile karşılaştırmaktır.
Etik kurul izni alınarak ASA I-II 40 hasta randomize olarak iki eşit gruba ayrıldı. Hastalar 2-2.5 mg propofol, 0.6 mg/kg roküronyum, 0.2 µg/kg/dk remifentanil indüksiyonundan sonra, propofol ve remifentanil ile sağlanan total intravenöz anestezi ile anestezi sürdürüldü. Her iki grupta tek akciğer ventilasyonunun ilk 15 dk’sında Vt:8 ml/kg, f: 12/dk, İ:E=1:2, FiO2: 0.6 olarak konvansiyonel ventilasyon uygulandı. Tek akciğer ventilasyonunun 15. dk’sından sonra Grup I’de konvansiyonel ventilasyon sürdürülürken, Grup II’de süperempoze yüksek frekanslı jet ventilasyon (normal frekanslı birimi f: 12/dk, İ:E=1:2 ve yüksek frekanslı birimi ise f: 600/dk, İ:E=1:2) uygulandı. Kalp atım hızı (KAH), sistolik arter basıncı (SAB), diyastolik arter basıncı (DAB), ortalama arter basıncı (OAB), periferik oksijen satürasyonu (SpO2) ve end tidal karbondioksit (ETCO2) düzeyleri, PaO2, PaCO2, pH, SO2, HCO3 ve pik inspiratuar basınç (PIP) değerleri başlangıç, indüksiyon, entübasyon sonrası, TAV süresince ve çift akciğer ventilasyonunda, ekstübasyon sonrası ve postoperatif 1. saatte kaydedildi.
PaO2 Grup II’de her ölçümde daha yüksek olmakla birlikte iki grup arasında önemli farklılık gözlenmedi. Grup II’de ETCO2 ve PaCO2 değerleri tek akciğer ventilasyonun 30. dk ve 90. dk'lar arasında klinik olarak belirgin değilse de daha yüksekti (p<0.05), Grup II’de PIP ise, tek akciğer ventilasyonu süresince anlamlı derecede düşük bulundu (p<0.05).
Tek akciğer ventilasyonunda süperempoze yüksek frekanslı jet ventilasyon uygulamasıyla yeterli oksijenasyon sağlanabilir. Klinik olarak önemli bir CO2 retansiyonuna neden olmadığından uzun süre uygulanabilir. Ayrıca hava yolu basıncını düşürmesi akciğer hasarını önlemede önemli bir avantajdır.
|