RAYNOUD HASTALIĞINDA KAN BASINCI İLE RR, QT VE QTC İNTERVAL ÜZERİNE STELLAT GANGLİYON BLOĞUNUN ETKİSİ
H.BAŞAR
1, S.AKINTAKMAZ
2, H.YARKANUYSAL
3, N.İNAN
3, Z.KAPTAN
4
SAĞLIK BAKANLIĞI, ANKARA EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ, I. ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON KLİNİĞİ, DOÇ. DR. KLİNİK ŞEFİ, ANKARA 1
SAĞLIK BAKANLIĞI, ANKARA EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ, I. ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON KLİNİĞİ, UZMAN DR., ANKARA 2
SAĞLIK BAKANLIĞI, ANKARA EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ, II. ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON KLİNİĞİ, UZMAN DR., ANKARA 3
SAĞLIK BAKANLIĞI, ANKARA EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ, KARDİYOLOJİ KLİNİĞİ, ANKARA 4
.
Stellat gangliyon bloğu (SGB) üst ekstremitenin akut ve kronik ağrı sendromları tedavisinde sıklıkla kullanılmaktadır. Literatürde SGB’nun QT ve QTc intervali üzerine etkisine dair sonuçlar tartışmalıdır. Uzamış QT intervalinin kardiyak irritabiliteye neden olarak, polimorfik ventriküler aritmi veya ventriküler fibrilasyon gibi ciddi aritmi riskini artırabileceği bilinmektedir. Bu çalışmada Raynoud hastalığında tek taraflı sağ ve sol SGB’nun kan basıncı ile RR, QT ve QTc interval üzerine olan etkisi araştırılmıştır.
Raynoud hastalığı mevcut 10 hasta sağ ve sol SGB yapılmak üzere çalışmaya dahil edildi. Her hastanın sağ ve sol blokları arasında en az 1 hafta beklenildi. Blok 6 ml, %0,5 bupivakain kullanılarak paratrakeal yaklaşım ile yapıldı. Blok öncesi ve blok sonrası 5,10,15,20 ve 30.dakikalarda RR ve QT intervalleri, 12 derivasyonlu EKG cihazı ile kaydedilen EKG örnekleri üzerinden manuel olarak ölçüldü, QTc intervali ise Bazett’in formülü kullanılarak hesaplandı. Aynı ölçüm zamanlarında hastaların sistolik ve diastolik kan basınçları, cilt ısıları ve Horner sendromu gelişip gelişmediği de kaydedildi.
Sağ ve sol SGB sonrası tüm hastalarda Horner sendromu gelişti ve cilt ısıları blok sonrası 20.dk’da 2ºC’den fazla yükseldi. Sağ ve sol SGB sonrası sistolik, diastolik kan basınçlarında istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik saptanmadı (p<0.05). RR ve QT intervali Sağ SGB sonrası 20 ve 30. dk’da blok öncesi değere göre daha uzundu (RR için; p=0,037, QT için; p=0,008). QTc intervalinde ölçüm zamanlarında başlangıca göre yükselme görülmekle birlikte istatistiksel olarak anlamlı değildi. Sol SGB sonrası QT ve QTc intervalinin, blok sonrası 20 ve 30. dk’da, blok öncesi değerlere göre daha kısa olduğu gözlendi (QT için; p=0,011 p=0,012, QTc için; p=0,013 p=0,009). RR intervalinde ise fark saptanmadı (p=0,666).
Sonuç olarak Raynoud hastalarında sağ SGB’nun RR, QT intervalini uzattığı, sol SGB’nun ise QT ve QTc intervalini kısalttığı kanaatine varılmıştır. Özellikle sağ SGB sonrası fatal aritmi gelişebilme ihtimali göz önünde bulundurularak, bu duruma hazırlıklı olunmalıdır.
|