OLGU SUNUMU: İNTRATORASİK HİPERTERMİK KEMOTERAPİ UYGULANAN İKİ HASTADA ANESTEZİ YÖNETİMİ.
F.DEMİR
1, S.KOCABAŞ
1, FZ.AŞKAR
1, Z.YAZKİLİ
1
EÜTF ANESTEZİYOLOJİ AD 1
İntratorasik hipertermik kemoterapi, mezotelyoma ve timoma gibi intratorasik tümörlerin tedavisinde kullanılmaktadır; en sık kullanılan kemoterapötik sisplatindir. Isı antineoplastiklerin etkinliğini ve penetrasyonunu artırmakta ayrıca ; apoptozisin indüksiyonu gibi; sinerjistik antineoplastik etkiler ortaya çıkarmaktadır. Lokal uygulama kemoterapötik ajanın sistemik dozun üzerinde konsantrasyonlarda kullanılmasına izin vermektedir. Sisplatin nefrotoksik bir ajandır ve nadiren kardiyotoksisite de gelişebilmektedir, sadece ajana değil ısıya sekonder komplikasyonlar da yaşanabilmektedir. Bu nedenle hidratasyon, diürez ve ısı monitorizasyonu önemlidir. İntratorasik hipertermik kemoterapi uygulaması sırasında anestezi yönetimini iki olgu eşliğinde tartışmayı amaçladık.
Olgu 1: 37 yaşında kadın; Olgu 2: 62 yaşında erkek. Her iki hastaya mezotelyoma tanısı ile dekortikasyon ve intratorasik hipertermik kemoterapi uygulandı. Olgu 1’de plörektomi de gerçekleştirildi . Her iki hastaya standart premedikasyon ve anestezi indüksiyonu uygulandı. Hastalar EKG, invaziv kan basıncı, puls oksimetre, ısı, santral venöz basınç ile monitorize edildi. Hastalar pasif soğutuldu ve CVP monitorizasyonu ile hidrasyon sağlandı, idrar çıkışının > 1 ml/saat olması hedeflendi, sisplatin öncesi diüretik uygulandı. Cerrahi sonunda iki adet dren aracılığıyla intratorasik hipertermik kemoterapi uygulandı (olgu 1: 200 mg; olgu 2: 250 mg sisplatin, ortalama 6000 ml perfüzat ). Perfüzatın ortalama ısısı 41 C ve süre 90 dk di. Operasyon her iki hastada sorunsuz tamamlandı, hipertermi ve ek komplikasyon gözlenmedi. Olgu 2 de postoperatif 1. gün KCFT ‘de yükseklik saptandı. Toksik hepatit ön tanısı ile hidrasyon uygulandı, hepatotoksik ajanlar kesildi ve KCFT takip edildi. Olgu 1 postoperatif 15. günde., olgu 2 postoperatif 8. günde taburcu edildi.
İntratorasik hipertermik kemoterapi, primer torasik malignitelerin ve metastazların tedavisinde uygulanmaktadır. Yüksek ısıda perfüzatın sirkülasyonu sistemik hipertermi, aritmi, non-kardiyojenik pulmoner ödem, interstisyel pnömoni, plevral effüzyon, kardiyomiyopati, lökopeni, trombositopeni, pulmoner ödem, miyokardiyal disfonksiyon, ventilatör ilişkili pnömoni, nörokognitif disfonksiyon ve sinir hasarına neden olabilmektedir. İntraoperatif anestezik yönetim ısı ve kemoterapötiklere bağlı yan etkilerin önlenebilmesi için dikkat gerektirmektedir. Bu hastalarda sistemik hiperterminin engellenmesi, nefrotoksisite açısından yeterli hidrasyonun sağlanması, kardiyak, respiratuar komplikasyonların yakın takibi önemlidir. Özellikle postoperatif ilk 24 saat yoğun bakım izlemi ve sonrasında geç komplikasyonlar açısından hastaların izlemi uygundur.
|