RENAL TRANSPLANTASYON UYGULANMIŞ HASTADA SEZARYEN SEKSİYO SIRASINDAKİ ANESTEZİ UYGULAMAMIZ: OLGU SUNUMU
H.ERKAL
1, B.IRLAT
1, M.ÖZŞEKER
1, L.SAİDOĞLU
1
DR. LÜTFİ KIRDAR KARTAL EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ, I. ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON KLİNİĞİ, İSTANBUL 1
GİRİŞ:
Cerrahi teknikler ve immünosupresyondaki ilerlemeler böbrek transplantasyonu uygulanan hastalardaki yaşam süresini ve yaşam kalitesini artırarak, kadın hastalarda gebeliklerin oluşmasına olanak vermiştir(1). Bu çalışmamızın amacı, elektif sezaryen seksiyo yapılan renal transplant alıcısındaki anestezi deneyimimizi aktarmaktır.
OLGU:
Hastamız 36 yaşında, primer kronik glomerülonefrit tanısı konulmuş, yedi yıl önce Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi transplantasyon merkezinde, canlı vericiden alınan sağ renal transplantasyon yapıldığı öğrenildi. Doğum öncesi izlemlerinde böbrek fonksiyonlarının normal değerler arasında olduğu belirlenmiştir. Fötal gelişimin izlenmesi için yapılan ultrason takiplerinde gebelik haftası ile uyumlu olduğu, retroperitoneal alnada uterusun sağ komşuluğunda transplante böbrek görüntüsü elde edilmiştir. Ameliyathaneye alınan olguya premedikasyon uygulanmadı. Rutin monitorizasyon uygulanan hastanın operasyon boyunca kan basıncı, kalp hızı, nabız oksimetresi ve soluk sonu CO2 düzeyleri takip edildi. Genel anestezi uygulaması için; indüksiyonunda 3 dakika süreyle O2 ile preoksijenasyon uygulandıktan sonra hipnozu sağlamak için tiyopental ( 2.5 mg.kg) ve nöromüsküler blok amacıyla trakrium (0.5 mg.kg) uygulandı. Doksan saniye içerisinde orotrakeal olarak entübe edilen hastanın anestezi idamesi için, bebek doğana kadar % 0.5 sevofloran % 100 oksijen içinde, bebek doğduktan sonra %60 02+ %40 N2O+ % 0.5 sevofloran ve fentanil (1 mcr.kg) uygulandı. Operasyon süresince herhangi bir sorun yaşanmadı. 10 dakikada doğum ağırlığı 3 200 gr ve APGAR 5:8 olan bebek doğurtuldu. Kırk dakika süren ameliyatın bitiminde, kas blokajı neostigmin ve atropin ile antagonize edildikten sonra hasta ekstübe edildi. Derlenme odasında 30 dakika gözlendikten sonra ilgili servise gönderildi. Postoperatif 1. günde, hastada renal fonksiyon testleri değerlendirilmesinde, serum kan üre nitrojeni 24.5 mg.dL kreatinin değeri 1.2 mg.dL olarak bulundu. Ayrıca peripartum dönemde, üç ay süre ile takip edilen hastada akut rejeksiyon bulgularının gelişmediği öğrenildi.
TARTIŞMA:
Genel anestezi indüksiyonunda tiyopental, propofol gibi ilaçlar kullanılabilir. Hipertansiyon varlığında indüksiyon ajanı ketamin kullanımı hipertansiyonu agreve edebileceğinden sakınılmalıdır. Olgumuzun, azatiopirin 25 mgr 2x1, ve takrolimus 1mgr 2x1 kulandığı belirlendi. Her iki ilacın da tranplantasyon hastalarına olan etkileri ve genel anestezin bu ilaçların farmakokinetikleri üzerine etkileri bildirilmemiştir(2). Sevofluranın klinik dozlarda güvenilir olduğu belirtilmektedir(3). Kas gevşeticiler arasında atılımı sadece böbreklerden olmayanlar tercih edilmelidir. Perioperatif dönemde yeterli intravasküler hacim sağlanmalıdır, çünkü transplante böbrekler hipovolemiye çok duyarlıdırlar. Sonuç olarak, renal transplantasyon uygulanmış gebelerde, sezaryen sırasında anestezi planlanmasında anne ve bebeğin güvenliği asıl hedef olmalı, ameliyat öncesi böbrek fonksiyonları, annenin kullandığı ilaçlar ve bebeğin matüritesi göz önüne alınmalıdır. Hastalarda genel ve bölgesel anestezinin greft kaybı riskini arttırmadan güvenle uygulanabileceğini düşünmekteyiz.
KAYNAKLAR:
1. Obstet Gynecol 2008; 112:919-32.
2. N Eng J Med 2006;354:1281-93.
3. J Nephrol 2003; 16: 792-806.
|