BUPİVAKAİNİN İNDÜKLEDİĞİ KARDİYOTOKSİSİTEDE PROPOFOLÜN FARKLI LİPİD FORMLARI İLE ÖN TEDAVİ
N.GÜREL
1, M.YILMAZ
2, H.ÇELEBİ
3, D.AKÇALI
3
ANKARA TÜBİTAK ARAŞTIRMA LABORATUARI 1
ERGANİ DEVLET HASTANESİ/DİYARBAKIR 2
GAZİ ÜNİVERSİTESİ ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON 3
Bupivakain, kardiyak toksisitesi bilinmesine karşın potent ve uzun etkisi nedeniyle halen en yaygın kullanılan lokal anesteziktir.
Bu randomize, kontrollü, deneysel çalışmada; anestezi altındaki sıçanlarda, %10 intralipid propofol ve %10 medialipid propofol ile ön tedavi uygulamasının, bupivakain kardiyotoksisitesi ile plazma ve doku (kalp ve beyin) düzeylerine etkileri araştırılmıştır.
Çalışmada onsekiz adet erişkin erkek Spraque-Dawley cinsi sıçan kullanıldı. Sıçanlar, intralipid (Propofol, Grup P), medialipid (Propofol Lipuro, Grup L) ve kontrol (Grup K) olmak üzere rastgele, her grupta altı sıçan olacak şekilde, üç gruba ayrıldı. Ketamin (im) anestezisi altında monitörize edilen sıçanların KAH kontrol değerleri (KAHk) kaydedildi, cerrahi trakeostomi açılan sıçanlar mekanik ventilasyonla solutuldu ve invazif monitörizasyon uygulandı. İnvazif girişimler sonrası KAH ve OAB bazal değerleri (KAHbd ve OABbd) kaydedildi. İki taraflı kanüle edilen kuyruk venlerinin birinden bazal sıvı ihtiyacı, diğer venden kontrol grubu dışındaki gruplara ön tedavi ilaçları 20 dk boyunca uygulandı. 20 dakikalık süre içinde OAB ve KAH verileri her 5 dakikada bir kaydedildi. 20. dakikadaki OAB ve KAH değerleri bupivakain infüzyonu öncesi kontrol değerleri (KAHbö ve OABbö) olarak kaydedildi. Ön ilaç tedavileri sonrası tüm gruplara 2 mg/kg/dk hızında bupivakain infüzyonuna başlandı. İlk disritmi süresi, kalp atım hızı ile ortalama arter basıncında %25 ve %50 azalmaya kadar geçen süreler, asistoliye kadar geçen süre ve eşzamanlı kullanılan bupivakain dozları kaydedilerek değerlendirildi. Kardiyak arrest geliştikten sonra intrakardiyak kan alındı. Kalp ve beyin dokuları alındı. Bupivakain düzeyi LC/MSD yöntemi ile çalışıldı.
İstatistiksel değerlendirmede Kruskal-Wallis testi, Mann-Whitney U testi ve Wilcoxon testinden yararlanıldı. p< 0.05 ‘istatistiksel olarak anlamlı’ kabul edildi.
Grupların bazal değerleri arasında anlamlı fark saptanmadı. İlk disritmi, kalp hızında %25 ve %50 düşüş ve kardiyak arrest sürelerinin kontrol ve %10 medialipid propofole göre, %10 intralipid propofol ile uzadığı, paralel olarak disritmi ve bradikardi gelişimine neden olan bupivakain dozunun arttığı görüldü. Ön tedavinin plazma ve doku bupivakain düzeylerini, %10 intralipid propofol grubunda düşürdüğü, bu etkinin %10 medialipid propofol ile sadece doku düzeyinde olduğu görüldü.
Bu sonuçlar; %10 intralipid propofolün sıçanlarda bupivakainin indüklediği kardiyodepresif etkilerde koruyucu olduğunu göstermektedir. Bu etkilerin plazma ve doku bupivakain düzeylerinin düşmesiyle ilgili olduğu söylenebilir. Rejyonal anestezinin genel anestezi ile kombine edilmesi gerektiğinde, %10 intralipid propofol ile TIVA önerilir.
|