SEVOFLURAN ANESTEZİSİNDE VEKÜRONYUM KULLANILAN YETİŞKİN HASTALARDA NEOSTİGMİN VE SUGAMADEKS İLE REZİDÜEL KÜRARİZASYONUN KARŞILAŞTIRILMASI
C.SARIKAŞ
1, B.EKŞİOĞLU
1, H.DOBRUCALI
1, L.KILINÇ
2, A.HANCI
3
ŞİŞLİ ETFAL EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ, ANESTEZİOLOJİ VE REANİMASYON KLİNİĞİ 1
ŞİŞLİ ETFAL EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ,ANESTEZİOLOJİ VE REANİMASYON KLİNİĞİ 2
ŞİŞLİETFAL EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ, ANESTEZİOLOJİ VE REANİMASYON KLİNİĞİ 3
Anestezi pratiğinde geniş yer tutan ilaç gruplarından biride kas gevşeticilerdir. Nöromuskuler bloğun spontan geri dönüşümü söz konusu olsada, hızlı ve tam derlenme, rezidüel paralizi ve bununla ilgili yan etkilerden kaçınmak için genellikle asetilkolinesteraz inhibitörleri kullanılmaktadır. Son yıllarda,selektif olarak steroid yapıdaki kas gevşeticilerin etkisini antagonize eden sugamadeks klinik pratiğe girmiştir.
Bu çalışmada elektif cerrahi uygulanan hastalarda veküronyumla oluşturulan nöromuskuler bloğun geri çevrilmesinde, sugamadeks ve neostigmin ile rezidüel kürarizasyonun karşılaştırılması amaçlandı.
Bu çalışma etik kurul onayı ve bilgilendirilmiş hasta onamı alınan, ASA I-II grubu, 18-75 yaş arası, elektif cerrahi uygulanan 64 olguda yapıldı.Prospektif, randomize ve çift kör olarak planlanan çalışmada hastalar kapalı zarf yöntemi ile 2 gruba ayrıldı.
Operasyon odasına alınan hastalara standart monitorizasyon yapıldı ve intravenöz damar yolu açıldı. 2 mg kg propofol ve 1 mcg kg fentanille anestezi indüksiyonu sonrası el bileği ulnar sinir trasesi üzerinde sinir-kas monitorizasyonu ve kalibrasyon yapıldı. TOF stimülasyonuna 15 saniye aralıklarla anestezi süresince ve hasta derlenme odasına transfer edilene kadar devam edildi. Kas gevşemesi için 0.1 mg kg veküronyum ile entübasyon sonrası anestezi idamesi sevofluran %1-2, remifentanil infüzyonu 0.05-0.2 mcg kg dk, %50 O2, %50 N2O ve nöromuskuler blok derinliği T2 den küçük korunacak şekilde ek 0.02-0.03 mg kg veküronyum ek dozlarla sağlandı. Ventilatör parametreleri ETCO2 32-36 olacak şekilde ayarlandı.
Cerrahi girişim bitiminde T2 yanıtı alındığında Grup veküronyum-sugamadeks (Grup VS n:32) 2 mg kg sugamadeks ve Grup veküronyum-neostigmin (Grup VN n:32) 0.01 mg kg atropin ve 50 mcg kg neostigmin IV 10 sn'de uygulandı. TOF 0.9'a ulaştığında hastalar ekstübe edilerek bilinç, kas gücü (5 sn el sıkma, 5 sn baş kaldırma vb), hemodinamik vesolunum parametreleri ile farengeal refleksler derlenme odasında 15 dk aralıklarla 60 dk kaydedildi.
Grupların demografik verileri ve ameliyat süreleri benzer bulundu. Sugamadex grubunda TOF 0.7, 0.8 ve 0.9'a ulaşma süreleri anlamlı olarak kısa bulundu (p= 0.001). T4/T1 oranı 0.9'a ulaşma süresi sugamadeks grubunda ortalama 6.6 dk iken, neostigmin grubunda 1.6 dk. bulundu (p=0.001).
Çalışma ilacı uygulandıktan sonra ve derlenme odasındaki takiplerde, gruplar arasında kalp tepe atımı, ortalama arter basıncı, SpO2 değerleri benzer bulundu. Hastaların hiçbirinde rezidüel kürarizasyonun klinik belirtileri tespit edilmedi ve havayolu müdahelesi gerekli olmadı.
Çalışmamızda genel anestezi ile elektif cerrahi girişim gerektiren ve kas gevşetici olarak veküronyum uygulanan hastalarda, nöromuskuler bloğun geri çevrilmesinde sugamadeks (2 mg kg) ile TOF 0.9 değerine ulaşma süresi neostigmine (50 mcg kg) göre anlamlı olarak kısa bulunmasına rağmen, her iki gruptada derlenme odasında rezidüel kürarizasyonun klinik belirtilerine gözlenmedi.
|