Çekal ligasyon ve perforasyon ile sepsis modeli oluşturulan sıçanlarda intravenöz immünoglobulin tedavisinin davranış bozuklukları ve fonksiyonları üzerine etkileri
Perihan E Özcan1, Evren Şentürk1, Figen Esen1, Günseli Orhun1, Salih Gümrü2, Nadir Arıcan3, Nurcan Orhan4, Canan Uğur Yılmaz5, Mehmet Kaya5, Feyza Arıcıoğlu6
1İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Anesteziyoloji Ana Bilim Dalı, İstanbul
2Marmara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Farmakoloji Ana Bilim Dalı, İstanbul
3İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı, İstanbul
4İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Deneysel Tıp Araştırma Enstitüsü, Sinir Bilim Ana Bilim Dalı, İstanbul
5İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Fizyoloji Ana Bilim Dalı, İstanbul 6Marmara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Farmakoloji Ana Bilim Dalı ve Psikofarmakoloji Araştırma Birimi, İstanbul
Amaç: Çekal ligasyon ve perforasyon (ÇLP) yöntemi ile sepsis modeli oluşturulan sıçanlarda tek doz intravenöz immünoglobulin G (IgG) ile immünoglobulin A ve M’den zenginleştirilmiş immünoglobulin (IgGAM) uygulamasının kan-beyin bariyerindeki geçirgenlik üzerine etkileri araştırılmış ve immünoglobulinlerin kan-beyin bariyeri geçirgenliği azalttığı gösterilmiştir. Bu çalışmada, ÇLP yöntemi ile sepsis oluşturulan sıçanlarda tek doz intravenöz IgG ve IgGAM uygulamasının çeşitli davranış değişiklikleri üzerine etkilerini araştırmayı hedefledik. Gereç ve yöntem: Çalışmamızda, 48 adet erkek Wistar Albino sıçan (200-250 gram) kullanılmıştır. Sıçanlar beş gruba ayrılmıştır: Kontrol grubu: (n= 6), SHAM grubu: Batın açılarak kapatılan ve antibiyotik tedavisi uygulanan (n= 6), ÇLP grubu: ÇLP işlemi ve antibiyotik uygulanan (n=12), IgG grubu: ÇLP işleminden beş dakika sonra 250 mg/kg intravenöz IgG ve antibiyotik uygulanan (n=12), IgGAM grubu: ÇLP işleminden beş dakika sonra 250 mg/kg intravenöz IgGAM ve antibiyotik uygulanan (n=12) grup. Tüm hayvanlara cerrahiden 10, 30 ve 60 gün sonra, üç farklı davranış değerlendirmesi uygulanmıştır. Lokomotor aktiviteyi değerlendirmek için; açık alan testi, anksiyete düzeylerinin ölçümü için; yükseltilmiş artı labirent testi ve olası depresif durumu değerlendirmek için; zorlu yüzme testi uygulanmıştır. Gruplar arası farklılık ANOVA testi ile değerlendirilmiştir. BULGULAR: ÇLP grubunda ölüm oranı %50 iken, IgG ve IgGAM grubunda sırasıyla %30 ve %20’dir. ÇLP grubunda lokomotor aktivitede azalma ve depresyon benzeri davranışlar gözlenirken, IgG ve IgGAM grubunda bu bulgularda olumlu değişiklikler izlenmiştir. Anksiyeteyi değerlendiren yükseltilmiş artı labirent testinde ÇLP grubunda açık kollara giriş 10. günde anlamlı olarak azalmıştır ( p <0,01). ÇLP grubuna göre IgG ve IgGAM gruplarında, 10. günde sepsisin uyardığı anksiyete benzeri yanıtlarda ve depresif davranışlarda anlamlı düzelme gözlenmiştir ( p <0,01). Tüm gruplarda 60. günde davranış değişiklikleri düzelmiştir. Tartışma: Sepsiste tedavi modalitelerindeki gelişmelere rağmen morbidite ve mortalite yüksektir. Sepsiste iyileşmeye rağmen gözlenen davranışsal değişiklikler, intravenöz uygulanan immunoglobulinler ile erken dönemde çözülmüştür.
|