Yoğun Bakım takibi gerektiren son dönem kanser hastaları için gereksinim; Hospis Üniteleri
Gülşah Yılmaz Karaören1, Musa Balta2, Güniz Meyancı Köksal3, İbrahim İkizceli4, Hüseyin Öz5
1Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, İstanbul
2Hakkari Devlet Hastanesi, Acil Tıp Kliniği, Hakkari
3İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı, İstanbul.
4İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Acil Tıp AnaBilim Dalı, İstanbul.
5Medipol Üniversitesi, Anesteziyoloji ve Renimasyon AnaBilim Dalı, İstanbul
Amaç: Yoğun bakımlar(YB) hastaların son dönemlerini geçirmeleri için değil,hastalık durumunda, yaşamlarını daha sağlıklı sürdürebilmeleri için geçici olarak kalacakları,7/24 tıbbi bakımın devam ettiği multidisipliner ünitelerdir.Malpraktis yasaları ve hasta yakını şikayetleri baskısı altında çalışmak zorunda kalan hekimler,etik olarak iyi bir yolculuk sağlamakla yükümlü oldukları son dönem kanser hastalarını,ileri tedavi ve girişimlerin uygulandığı ülkemiz için kısıtlı sayıda ve kıymetli olan YB yataklarına almakta ve sınırlı olan kaynaklarını akılcı kullanamamaktadır. Bizim çalışmamızda bir yıllık dönemde acil servise yapılan başvurulardan,tarafımızca entube edilip YB’da takibi önerilen hastaların tanılarının ve terminaldönem karsinom tanısı olanların oranının saptanması ve beklenen mortalitelerinin hesaplanması amaçlanmıştır. Materyal-METHOD: 2010-2011 yılları arasında, Istanbul Universitesi Cerrahpaşa Tıp Fakultesi Acil Tıp veya Acil Dahiliye servislerine başvuran ve acil anesteziyoloji konsultasyonu neticesinde YB endikasyonu konularak entube edilen hastalar çalışmaya dahil edildi.18 yaşından küçük hastalar,travma hastaları,postoperatif YB ihtiyacı olan hastalarçalışmadan çıkarıldı. Hastaların verileri AcilServis hasta kartları ile hasta dosyalarından edinildi.Hastaların demografik özellikleri,tanıları,ApacheII ve SAPSII değerleri ile beklenen mortalite değerleri kaydedildi.Kanser tanısı önceden histolojik olarak kesinleşmiş olan hastaların evrelemesinde SurveillanceEpidemiology and End Results(SEER) yöntemi kullanıldı.YB’a alınan ve yer olmadığı için dış YB servislerine sevk edilen hastalar kaydedildi. BULGULAR: Çalışmamız 125(%43,6)erkek, 162 kadın(%56,4)olmak üzere 278 hastanın dosyası incelenerek yapılmıştır.Hastaların yaş ortalaması 63,90±16,68dir.Hastaların %46,3’ü Kanser,%30’u dahili, %11,5’i nörolojik, %9,1’i kardiyolojik ve %1,4’ü enfeksiyoz tanılarla başvurmuştur.En sık görülen kanser türü %33,6 ile akciğer kanseridir.Kanser hastalarının %47’si EvreIV,%38,1’i EvreIII’tür.YB endikasyonu konulan hastaların %15,7’si hastanemiz YB’larına yatırılmıştır.Toplam32(%11,1)hastaya CPR uygulanmış, 12(%4,2)hasta ex olmuştur.Kanser tanılı hastaların %95,5’i sevk edilmiştir.Sevk edilen hastaların %47’si EvreIV,% 38,1’i EvreIII’tür.Tüm hastaların ApacheII ortalaması 25,34±9,3,SAPSII ortalaması 54,03±44,4’tür.Beklenen mortaliteleri Apache grubunda daha yüksek olarak saptanmıştır(p>0,05). Sonuç: Acil servise başvuran ve yoğun bakım endikasyonu konulan hastaların yaklaşık olarak yarısının ve bu hastaların da %47’sinin EvreIV kanser tanılı olması sebebiyle,ülkemizde mevcut olmayan,yaşamın son dönemini yaşıyan hastalara bakılan ve bu hastalara eşlik etme yeri olarak tanımlanan“hospis” ünitelerinin YB’lara alternatif olarak açılmasının bu konudaki sıkıntıları giderebileceği kanaatindeyiz.
|