TAVŞANLARDA ASİT ASPİRASYONU İLE OLUŞTURULAN AKUT AKCİĞER HASARINDA SPİRONOLAKTON VE SÜRFAKTAN TEDAVİSİNİN HİSTOPATOLOJİK İNCELENMESİ VE HMGB1, CRP, IL1Β VE TNF-Α ÜZERİNE ETKİSİ
ME.NALDAN
1, C.ATALAY
1, A.SCOŞKUN
1, M.KARACA
1, H.KÜRŞAD
1, E.DORMAN
2, Y.AYDIN
3, F.DALOĞLU
4
ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ ANESTEZİ VE REANİMASYON A.B.D. 1
ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ BİYOKİMYA A.B.D. 2
ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ GÖĞÜS CERRAHİ A.B.D. 3
ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ PATOLOJİ A.B.D. 4
ALI/ARDS’de spironolakton ve surfaktan tedavisi ile HMGB1, IL1β, TNFα, CRP düzeylerini karşılaştırılıp tedavide kullanım etkinliğinin olup olmadığını incelemek ve bu tedavinin akciğerde oluşan histopatolojik değişiklikler üzerine olan etkisini değerlendirmek amacıyla çalışmamızı yaptık
40 tavşan (n=8) 5 gruba ayrıldı. Standart diyetle beslenen tavşanlar çalışmadan bir gün önce 8 saat aç bırakılıp intraperitoneal olarak 0.06 mgr atropin sulfat ve 50 mg/kg pental sodyum ile anestetize edildi.
Grup N: Başlangıç değerleri için tavşanların femoral arterinden 30 dakikalık bir stabilizasyon süresinin sonunda arter kan gazı, HMGB1, CRP, IL1β ve TNFα çalışılması için kan örneği alındı.
Grup T: Tavşanların servikal bölgesi traşlandı orta hattan karinanın yaklaşık 1cm üstünden vertikal insizyonla trakeotomi açıldı.
Grup A: Trakeostomi açıldıktan sonra ARDS yapmak için 0.4 mL/kg 0.1 mol/L HCl (pH yaklaşık 1.25) asid intratrakeal yolla damla damla endotrakeal kanülden verildi.
Grup S1: Trakeostomi açılıp, ARDS oluşturulup 30 dakika sonra nasogastrik sonda ile spironolakton (100mg/kg) verildi.
Grup S2 : Trakeostomi açılıp, ARDS oluşturulup 30 dakika sonra 100mg/kg surfaktan trakea içine uygulandı.
Tüm gruplara mekanik ventilator: tidal volumü (Vt) 8 mL/kg ve solunum frekansı (f) 40/dak olarak ayarlandı. Femoral arterden kan gazı( PO2/FİO2, pO2, SpO2, pCO2, pH, Na, K, BE, Ca,Hct, HCO3), HMGB1, CRP, IL1β ve TNFα çalışılması için 6. ve 24. saatte kan örneği alındı. İşlem bitince tiyopental ile sakrifiye edildi.
PO2/FİO2, pO2, SpO2, pH, değerleri ARDS grubunda anlamlı düştü tedavi gruplarında ise yükseldi (p<0,05). pCO2 değerleri ARDS grubunda yükseldi ve tedavi gruplarında anlamlı düştü (p<0,05). HMGB1, CRP, IL1β ve TNFα değerleri ARDS grubunda anlamlı yükseldi. Surfaktan ve spironolakton tedavisi sonunda anlamlı düşüş görüldü (p<0,05).
Çalışmamızda ARDS tedavisinde surfaktanın ve aldesteron antagonisti ve antifibrotik etkisi olan spironolaktonun etkili olduğu görülmüştür. Spironolakton ARDS’de hem etkili hem de ekonomik bir ajan olarak kullanılabilir. Bununla ilgili daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.
Referance: Atalay C, Singapore Med J. 2010;51:501-6.
|