TAVŞAN DIZ EKLEMINE ENJEKTE EDILEN LEVOBUPIVAKAININ EKLEM KIKIRDAK DOKUSUNDAKI HISTOPATOLOJIK VE KANDAKI BIYOKIMYASAL ETKILERININ ARAŞTIRILMASI
ZK.SARITAŞ
1, M.KORKMAZ
2, A.SEVİMLİ
3, H.ÖZKAYA
4, TB.SARITAŞ
4, Ş.OTELCİOĞLU
4, İ.MEHMETOĞLU
5
AKÜ VETERİNER FAK CERRAHİ ABD 1
AKÜ VETERİNER FAK CERRAHİ ABD 2
AKÜ VETERİNER FAK PATOLOJİ ABD 3
NECMETTİN ERBAKAN Ü MERAM TIP FAK ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON ABD 4
NECMETTİN ERBAKAN Ü MERAM TIP FAK BİYOKİMYA ABD 5
Bu çalışmada, tavşan eklemine intraartiküler olarak yapılan levobupivakainin eklem kıkırdağına olan etkilerini ve kanda yol açtığı biyokimyasal değişiklikleri araştırmayı amaçladık.
Çalışmaya, 24 adet Yeni Zellanda tavşanı dahil edildi. İlk gün, tüm tavşanlardan biyokimyasal parametreler için giriş kanı alındı ve sonra tavşanlar rastgele 9 adet K (kontrol grubu, n=9, K1, K2 ve K3) ve 15 adet L (levobupivakain grubu, n=15, 1, L2 ve L3 ) grupları olarak ikiye ayrıldı. K grubundaki tavşanların sağ diz eklemlerine 0,25 ml sol dizlerine ise 0,50 ml saline enjekte edildi. L grubunun sağ dizlerine 0.25 ml (1,25 mg) , sol dizlerine 0.50 ml (2,5 mg) levobupivakain enjekte edildi. 1. gün K1ve L1 gruplarından, 2. Gün K2 ve L2 gruplarından, 10. günde, K3 ve L3 gruplarından histopatolojik inceleme için doku örnekleri ve biyokimyasal parametreler için venöz kan örnekleri (IL1, TNF-alfa, CRP, IL6) alındı.
Kontrol ve levobupivakain gruplarının sağ ve sol eklem histopatoloji sonuçları ayrı ayrı karşılaştırıldığında kıkırdak doku yıkımı açısından istatistiksel olarak anlamlı fark görülmedi. Birinci gün Grup L1 IL-1 seviyeleri grup K1 den, grup K1 CRP Grup L1’den anlamlı yüksekti. Grup L2 Giriş IL-6, Grup K2’nin Giriş IL-6 seviyelerinden anlamlı olarak yüksekti. Grup L2 Giriş IL-6 değerleri Grup K2’den anlamlı yüksekti. Grup K3’ün Giriş IL-6, Grup L3 seviyelerinden yüksekti ve Grup K3’ün 10. gün bakılan IL-1, Grup L3 seviyelerinden anlamlı yüksekti.
Postoperatif ağrı kontrolü için intraartiküler lokal anesteziklerin kullanımı oldukça sıktır. Literatürde bupivakain, neostigmin, ketorolak, morfinin kıkırdak ve sinoviya üzerine etkileri araştırılmış ve doku hasarına yol açtıkları saptanmıştır. Lornoksikamın ise hasar yapmadığı gösterilmiştir. Levobupivakainin ise bizim sonuçlarımıza paralel olarak doku hasarı yapmadığı histopatolojik olarak Erden ve ark’ları tarafından rat eklem kıkırdak ve sinoviyasında da gösterilmiştir.
Levobupivakainin tavşan eklem kıkırdağında istatistiksel olarak anlamlı histopatolojik değişiklik yapmadığı sonucuna vardık. İntraartiküler levobupikainin insanlarda, eklem cerrahilerinden sonra postoperatif analjezi için kullanılabilecek zararsız bir alternatif olabileceğini düşünmekteyiz.
|