ERİŞKİNLERDE GENEL ANESTEZİ SONRASI DELİRYUMA ETKİ EDEN FAKTÖRLER
F.ERDİL
1, A.YÜCEL
1, Z.BEGEÇ
1, N.GÜLHAŞ
1, MÖ.ERSOY
1
İNÖNÜ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON BÖLÜMÜ 1
Genel anesteziden sonra deliryum görülme insidansı %2- 60 gibi yüksektir. Deliryum, mortalite ve morbiditeyi, hastanede kalım süresini artırabilir. Deliryum gelişmesinde intraoperatif ve postoperatif nedenler ile olguya ait bazı özellikler suçlanmıştır. Bu çalışmada erişkinlerde genel anesteziden sonra gelişebilen deliryum sıklığına etki edebilecek perioperatif faktörleri araştırmayı amaçladık.
Fakülte Etik Kurul Onayı alındıktan sonra genel anestezi ile ameliyatı planlanan toplam 676 olgu çalışmaya dahil edildi. Operasyondan sonra ayılma ünitesine alınan olgulara kısa sürede ve kolaylıkla yapılabilen Riker sedasyon skalası uygulandı. Olgular Riker sedasyon skalasına göre (5-7) deliryumu olan (Grup D, n=49) ya da Riker sedasyon skalasına göre (1-4) deliryumu olmayan (Grup DO, n=627) olarak ikiye ayrıldı. Olguların önceden mevcut hastalığı, hastanede kalış süresi, ameliyatın acil olup olmadığı, operasyonun cinsi ve süresi, ekstübasyon zamanı, kullanılan inhalasyon ajanının ismi, kontrollü hipotansiyon varlığı, intraoperatif gelişen komplikasyonlar, kan transfüzyonu ihtiyacı ve yapılan postoperatif ek analjezik ihtiyacı kaydedildi. Ajite olan olgulara ek ıv 0.01mg/kg midazolam veya ağrı varsa ıv 0.5mg/kg meperidin yapıldı. Postoperatif derlenme ünitesinde Aldrete derlenme skoru 10 olan olgular servise taburcu edildi.
Tüm olgularda deliryum gelişme sıklığı %7,2 idi. Deliryum grubunda diyabet mellitusu mevcut olan olguların oranı %10,2 iken diğer grupta %2,7 idi (p<0.05). Deliryum gelişen olgularda inhalasyon ajanı olarak sevofluran kullanımı ve acil operasyona alınan olguların sayısı anlamlı olarak yüksekti. (p<0.05). Operasyonun cinsi, hastanede kalış süresi ve kontrollü hipotansiyon uygulaması, intraoperatif gelişen komplikasyonlar, kan transfüzyonu ihtiyacı ile yapılan postoperatif midazolam, ek analjezik ihtiyacı açısından gruplar arasında anlamlı fark yoktu.
Diyabet mellitusu olan, sevofluran kullanılan ve acil operasyona alınan olgularda deliryum gelişme oranı yüksekti. Bu olguların postoperatif derlenme ünitesinde daha yakın takip edilmesi gerektiği kanısındayız.
|