Medikal Ozon'un Ventile Edilen Ratlarda Pnömoperitonyum Sonrası Gelişen Intraabdominal Organ Hasarını Önlemede Etkisi
Şükran Geze1, Melek Hamzaçebi2, Şahin Ömür3, Yücel Demirci4, Esin Yuluğ5, Ahmet Alver6, G.derya Reis Köse5
1Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon BD TRABZON
2Ahi Evren Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Hastanesi Anesteziyoloji TRABZON
3Hakkari Devlet Hastanesi Anesteziyoloji HAKKARİ
4Kağızman Devlet Hastanesi Anesteziyoloji KARS
5Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Histoloji ve Embriyoloji BD TRABZON 6Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyokimya BD TRABZON
Laparoskopik girişimlerde oluşturulan pnömoperitonyum (PP), intraabdominal organlarda iskemiye, PP’un sonlandırılması ile reperfüzyona, sonuc olarak; organ ve dokularda iskemi-reperfüzyon(IR) hasarına neden olabilmektedir. Ozon (O3), aktiflenmiş oksijenin üç atomlu halidir. Medikal uygulamalarda, O2/O3 karışım şeklinde kullanılır ve medikal ozon adını alır. Medikal ozonun kan akımını arttırıcı özelliği ve antioksidan etkisi vardır. Biz bu çalışmada ventile edilen ratlarda, PP’a bağlı gelişen intraabdominal organ hasarını önlemede medikal ozonun etkisini; plazma IMA (İskemi Modifiye Albümin), karaciğer, dalak ve terminal ileum doku MDA (Malonildialdehit) ölçümleri ve ilgili dokuların histolopatolojik incelemesini yaparak araştırdık. 250–300 gr ağırlığında 18 adet Spraque-Dawley cinsi dişi ratlar rastgele şekilde her grupta 6 rat olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Uygun anesteziyi takiben tüm ratlar trakeostomi açılarak mekanik ventilatöre bağlandı. Grup I(Kontrol grubu): Sadece ventile edildi, PP oluşturulmadı. Grup II (PP grubu): 12mmHg basınç ile 60 dakika PP oluşturuldu. Grup III (ozon grubu): 12mmHg basınç ile 60 dakika PP oluşturuldu ve PP dan 30 dakika önce intraperitoneal olarak 1 mg/kg medikal ozon verildi. 60 dakika PP sonrası 30 dakika repefüzyona bırakılan ratlardan, kan ve doku örnekleri alındı. Plazmada IMA, karaciğer, dalak ve terminal ileum dokularında MDA düzeyi ölçüldü ve dokular histopatolojik olarak incelendi. Plazmada çalışılan IMA düzeyleri incelendiğinde; Grup II’de diğer gruplara göre anlamlı yüksek bulunurken Grup I ve Grup III arasında anlamlı fark yoktu. Bakılan doku MDA düzeylerinde anlamlı değişiklik gözlenmedi. Histopatolojik incelemede ise Grup II’de karaciğer dokusunda anlamlı hepatosit dejenerasyonu, terminal ileum dokusunda anlamlı villus değişiklikleri ve dalak dokusunda kırmızı pulpada hemosiderin pigment birikimi saptandı. Medikal ozon verilen grupta karaciğer ve terminal ileumda hasarın neredeyse tamamen kaybolduğu görüldü. Ancak dalakta, histopatolojik hasarda düzelme görülmedi. Sonuç olarak bu çalışmada PP sonrası gelişen İR’a bağlı karaciğer, terminal ileum ve dalakta hasar meydana geldiği, medikal ozon verilerek bu hasarın karaciğer ve terminal ileumda önlenebileceği histopatolojik ve biyokimyasal olarak gösterilmiştir.
|