CANLI DONÖRDEN KARACİĞER TRANSPLANTASYONUNDA DONÖRLERİN İNTRAOPERATİF KOMPLİKASYONLARININ ÖN BELİRLEYİCİLERİ
A.PİRAT
1, A.ÜNLÜKAPLAN
1, A.TORGAY
1, H.KARAKAYALI
1, G.ARSLAN
1
BAŞKENT Ü. TIP FAKÜLTESİ 1
Canlı-donörden karaciğer transplantasyonlarında (living donor liver transplatation, LDLT), donörlerdeki cerrahi komplikasyonlar üzerine yoğunlaşan çok sayıda çalışma olmasına rağmen bu hastalardaki cerrahi olmayan intraoperatif komplikasyonları hakkında çok az veri vardır. Bu çalışmanın amacı LDLT için yapılan donör hepatektomi esnasında rastlanan ve cerrahiye bağlı olmayan intraoperatif komplikasyonlarının ön belirleyicilerini saptamaktır.
Mayıs 2002-Eylül 2008 tarihleri arasında lobektomi geçiren 182 LDLT hastasının verilerini değerlendirdik. Kayıt edilen veriler demografik özellikler, intraoperatif ve postoperatif transfüzyonlar, verilen intraoperatif kristalloid ve kolloid miktarı, intraoperatif hemodinamikler, preoperatif and postoperatif laboratuar değerleri (böbrek ve karaciğer fonksiyonları), intraoperatif ve postoperatif idrar çıkışı ve hastanede kalış süresi idi. Hipotansiyon (normalin %20’sinden daha fazla düşüş), hipertansiyon (normalin %20’sinden daha fazla artış), aritmi, hipoksemi (oksijen satürasyonu< %90), hipotermi (özofagiyal ısı <35.5°C) ve transfüzyon ihtiyacı anestezi ve hasta çizelgeleri kullanılarak elde edinildi.
Doksan dokuz (% 50) hastada en az 1 intraperatif komplikasyona rastlandı. En sık görülen intraoperatif komplikasyon hipotermi idi (n=70, % 39), bunu hipotansiyon (n=47, %26), transfüzyon ihtiyacı (n=30, %17), hipertansiyon (n=12, %7), ön kolda IV sıvı ekstravazasyonu (n=1, %1) ve brakiyal pleksus hasarı (n=1, %1) izledi. İntraoperatif komplikasyon geçiren hastalar, geçirmeyenlere göre yaşça daha büyüktü (36.9 ± 9.4 yaş vs 32.6±8.3 yaş P =.001) ve daha büyük greft hacmine sahipti (621±242 mL vs 534±203 mL, P =.023). sağ ve sol lobektomiler için intraoperatif komplikasyon sıklığı sırasıyla %59 ve %42’ydi ( P =.019). Lojistik regresyon analizi intraoperatif komplikasyon için, sadece yaş faktörünün (odds ratio 1.064, 95% CI 1.025-1.105, P =.001) bağımsız risk faktörü olduğunu gösterdi. Postoperatif yoğun bakım gereksinimi intraoperatif komplikasyon geçiren hastalarda, geçirmeyen hastalara oranla belirgin olarak daha fazla idi (6% vs 0%, P =.03). intraoperatif komplikasyon geçiren hastalarda, cerrahi sonrası hastanede kalma süresi ortalaması belirgin olarak daha uzundu (8.7±4.8 gün vs 6.2±3.4 gün P <0.001).
Sonuç olarak, intraoperatif komplikasyonlar LDLT donörlerinin yarısında görülmekte ve ileri yaş bu komplikasyonlar açısından artmış risk ile ilişkilidir. İntraoperatif komplikasyon geçiren hastalarda yoğun bakıma kabul ihtiyacı daha sık ve postoperatif hastanede kalma süresi daha uzun bulundu.
|