PREINSIZYONEL VE İNTRAPERITONEAL UYGULANAN LEVOBUPIVAKAINE DEKSMEDETOMIDIN ILAVESININ POSTOPERATIF ANALJEZIK ETKINLIĞININ DEĞERLENDIRILMESI
A.ÜLGEY
1, I.GÜNEŞ
1, A.BAYRAM
1, C.BİÇER
1, F.KURT
1, İ.MÜDERRİS
1, A.BOYACI
1
ERCİYES ÜNİVERSİTESİ 1
Çalışmamızda TAH yapılan hastalarda yara yerine levobupivakain veya levobupivakain-deksmedetomidin kombinasyonunu uygulayarak bunların postoperatif analjezik etkinliğini karşılaştırmayı amaçladık.
Çalışmaya TAH yapılacak 18-65 yaş arası 50 hasta alınması planlanmıştır. Grup I’deki hastalara 40cc % 0.25 levobupivakain, Grup II’deki hastalara 40cc % 0.25 levobupivakain içine 2µgr/kg deksmedetomidin ekleyerek, 20 cc volümü insizyon öncesi cilt ve cilt altı dokulara diğer 20 cc’lik volümü de periton açılmadan önce derin dokulara infiltrasyon şeklinde uygulandı. İşlem süresince ve postoperatif iki saat saat süreyle hastaların kalp atım hızı ve kan basınçları takip edildi. Postoperatif analjezi meperidin hasta kontrollü analjezi cihaz ile meperidin ile sağlandı. Ek analjezik ihtiyacı olması halinde intramuskuler diklofenak sodyum uygulandı.
Her iki grup da yaş, kilo, derlenme süreleri açısından benzerdi. Gruplarda KAH ve OAB değerleri açısından anlamlı farklılık yoktu. Dinlenme VAS değerleri Grup II’de 0., 2., 4. saatlerde anlamlı düşük iken, öksürük VAS değerleri bütün zamanlarda Grup II’de anlamlı düşüktü. Total meperidin tüketimi Grup II’de anlamlı düşüktü. Grup I’de % 85 hastada ek analjezik ihtiyacı olurken Grup II’de % 56 hastada ek analjezik ihtiyacı olduğu kaydedildi. (Çalışmamız halen devam etmektedir ve bu veriler 36 hastayla yapmış olduğumuz değerlendirme sonuçlarıdır.)
Preinsizyonel infiltrasyon şeklinde uygulanan levobupivakaine eklenen deksmedetomidin analjezik tüketimini azaltmakta özellikle öksürük sırasındaki VAS değerlerini düşürmektedir.
|