Diş hekimlerinin kardiyopulmoner ressusitasyon bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi
Dilek Günay Canpolat1, Zeynep Burçin Gönen2, Fatma Dogruel3, İlhan Şengül4, Karamehmet Yıldız5
1Erciyes Üniversitesi, Ağız, Diş ve Çene Cerrahisi ABD, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Uzmanı, Kayseri
2Erciyes Üniversitesi, Ağız, Diş ve Çene Cerrahisi ABD,Kayseri
3Erciyes Üniversitesi, Ağız, Diş ve Çene Cerrahisi ABD,Dahiliye Uzmanı, Kayseri
4Erciyes Üniversitesi, Kayseri
5Erciyes Üniversitesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD.
GİRİŞ/AMAÇ: Kardiyopulmoner arrest, spontan solunumun ve dolaşımın ani olarak durmasıdır. Kardiyopulmoner Ressusitasyon (KPR) ise vital fonksiyonların geri döndürülme çabasıdır. Hastane içinde veya dışında herhangi bir yerde kardiyak arrest olguları ile karşılaşılabilir. Sağlık çalışanlarının temel ve ileri yaşam desteği konusunda eğitilmiş olmaları gerekir. Bu anket çalışmasında, diş hekimlerinin kardiyopulmoner resüsitasyon uygulaması hakındaki güncel bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. GEREÇ-YÖNTEM: Bu anket çalışması, Kayseri ilinde çeşitli kurumlarda ve özel sektörde çalışan diş hekimlerine, halen diş hekimliğinde eğitim görmekte son sınıf öğrencileri ve araştırma görevlilerine olmak üzere toplam 120 kişiye ulaştırıldı. Anket formunu yanıtlamayı kabul eden toplam 77 katılımcı çalışmaya dahil edildi. Birinci bölümde kişisel bilgiler, ikinci bölümde katılımcıların kardiyopulmoner ressusitasyon ile ilgili güncel bilgi düzeylerini ölçmeyi hedefleyen toplam 25 soru soruldu. Veriler sayı ve yüzde olarak ifade edildi. BULGULAR: Herhangi bir yerde ve çalışma ortamında kardiyak arrest ile karşılaşma oranı sırasıyla % 19.5 ve % 2.6 idi. Katılımcıların % 44.2’si kardiyak arrest olmuş bir hastayı değerlendirmeyi bilmediğini, sadece % 10.7’si kendini KPR konusunda yeterli gördüğünü bildirdi. Katılımcıların % 71.4’ü daha önceden KPR eğitimi almış olduğunu, % 75.5‘i aldığı eğitimi yeterli bulmadığını ifade etti. Bilinç kontrolü % 63.7, solunum kontrolü % 87 ve nabız kontrolü ise % 49.4 oranda doğru şekilde yapılabilmektedir. SONUÇ: Örneklemimizdeki katılımcılar KPR konusunda teorik bilgi düzeyleri daha yüksek olsa da pratik uygulamada eksiklikler hissetmektedirler. Kardiyak arresti tanımak, kriz anını iyi yönetmek ve KPR’yi başarıyla uygulayabilmek için, diş hekimlerine konu ile ilgili düzenli eğitimler verilmeli, teorik ve pratik uygulama bilgileri güncel tutulmalıdır.
|