Kalp Cerrahisinde Kullanılan Farklı Priming Solüsyonların Akciğer İnterstisyel Ödemi Ve Sonuç Parametreleri Üzerine Etkileri
Halim Ulugöl1, Melis Tosun1, Murat Öktem2, Meltem Kilercik3, Cem Arıtürk2, Hasan Karabulut2, Uğur Aksu4, Fevzi Toraman1
1Acıbadem Üniversitesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD
2Acıbadem Üniversitesi Kardiyovasküler Cerrahi AD
3Acıbadem Lab-Med Merkez Laboratuvarı
4İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü
GİRİŞ-AMAÇ: Ekstrakorporeal dolaşımın (EKD) kullanıldığı açık kalp cerrahisinde, cerrahinin büyüklüğüne, kanın yabancı yüzeye temasına, uygulanan aortik krosklempe, nonpulsatil akıma ve sıcaklık değişimine bağlı olarak postoperative dönemde sepsis benzeri bir tablo oluşabilmektedir. Bu duruma bağlı olarak artan permeabilite, en belirgin etkisini akciğerlerde oluşturarak, mekanik ventilasyon süresinin uzamasına neden olabilmektedir. Çalışmamızda EKD sırasında priming solusyonu olarak kullanılan sıvıların, akciğer interstisyel ödemine etkilerini ve neden oldukları hücresel hasar düzeylerini karşılaştırmayı amaçladık. GEREÇ-YÖNTEM: Üniversitemiz etik kurul kararı (ATADEK 2014-723) ve hasta onamları alınan, elektif bypass ameliyatı olacak, 30 hasta prospektif randomize olarak çalışmaya dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı ve tüm hastalara priming dışında standart sıvı tedavisi uygulandı. Grup 1: priming sololüsyonu olarak kristaloid kullanılan 15 hastadan (1200 ml %0,9 NaCI), Grup 2: priming sololüsyonu olarak hidroksietil nişasta (1200 ml HES 130/0,4) kullanılan 15 hastadan oluşturuldu. Hastaların rutin hemodinamik, kan gazı ve biyokimyasal izlemleri; anestezi indüksiyonu öncesi (T0), anestezi indüksiyonu sonrası (T1) kardiyopulmoner bypasın 5.dakikası (T2), krosklemp sonrası (T3), pompa çıkışı (T4), postoperatif yoğun bakım kabulünde (T5), yoğun bakım 3.saatinde (T6) ve yoğun bakım 24.saatinde (T7) kaydedildi. T1, T4, T5, T6, ve T7 dönemlerinde transpulmoner termodilüsyon yöntemi ile damar dışı akciğer suyu index (ELWI) değerleri kaydedildi. Oksidatif stres parametreleri için T1,T5,T7 dönemlerinde kan örnekleri alındı. Ayrıca hastaların ekstübasyon süreleri, yoğun bakım ve hastanede kalış süreleri de kaydedildi. BULGULAR: Hemodinamik ve kan gazı parametreleri Tablo1’ de, akciğer damar dışı sıvı parametreleri Tablo 2’de ve oksidatif stres parametreleri Tablo 3’de görülen hastaların postoperatif entübasyon, yoğun bakım ve hastanede kalış süreleri anlamlı farklılık göstermemekte idi. TARTIŞMA-SONUÇ: Özellikle damar dışı akciğer sıvısı yönünden değerlendirildiğinde, her iki priming sıvısının istatistiksel açıdan anlamlı bir fark oluşturmamasına rağmen kolloid sıvı kullanımında, damar dışı akciğer sıvı miktarında azalma olduğu tespit edildi. Bu sonuca dayanarak özellikle akciğer sorunu olan hastalarda kolloid kullanımının faydalı olabileceği kanısına vardık.
|