Yoğun Bakım Hasta Yakınları İle Poliklinik Hastalarının Organ Bağışına Yaklaşımlarının Karşılaştırılması
Derya Karasu1, Canan Yılmaz1, Esra Mercanoğlu Efe2, Yılmaz Apaydın1, İsra Karaduman1, Yavuz Selim Çınar3, Mehmet Kaydul1
1Bursa Şevket Yılmaz Eğitim Araştırma Hastanesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği
2Uludağ Üniversitesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği
3Bursa Şevket Yılmaz Eğitim Araştırma Hastanesi Organ Nakli Koordinatörü
GİRİŞ VE AMAÇ: Beyin ölümü (BÖ);beyin sapı fonksiyonlarının geri dönüşümsüz tam kaybıdır ve somatik ölüme eşdeğerdir. Yoğun bakımda yatan hasta yakınlarında anksiyete, depresyon, yalnızlık, sevdikleri birini kaybetme korkusu, yaşanan bilinmezlik durumu, kızgınlık ve ölüm korkusu gibi emosyonel tepkiler sık görülebilir. Bu emosyonel durumların sık görüldüğü kişiler ile daha az görülen kesim arasında beyin ölümüne yaklaşımı araştırdık. Amacımız yoğun bakımda yatan hasta yakınları ile polikliniğe başvuran hastaların beyin ölümü hakkındaki bilgi düzeylerinin ve organ bağışına yaklaşımlarının belirlenmesi ve karşılaştırılmasıdır. GEREÇ VE YÖNTEM: Grup Y(n=100):Yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların yakınları, Grup P(n=100):Polikliniğe başvuran ASA I-II hastalar.Okuma yazma bilen 18 yaş üstü hastalar seçildi.Bilgilendirilmiş onam alındı ve anketi doldurmaları istendi. BULGULAR: Grup Y de 3 hasta çıkarıldı.197 hasta değerlendirildi.Demografik özellikler açısından 2 grup arasında fark saptanmadı.Kendinde BÖ gerçekleşirse Grup P nin %55 i ve Grup Y nin %59.5 i; yakınlarında BÖ gerçekleşirse Grup P nin % 48.9u ve Grup Y nin %46.7si organlarını bağışlayabileceklerini işaretlemişlerdir.Bakılan parametereler arasında 2 grup arasında hiçbirinde anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Cinsiyet, öğrenim durumu, medeni durum, meslek ve gelir durumuna bakıldığında kendi ve yakınlarının organlarını bağışlamak isteyenler arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). BÖ ve organ bağışını daha önce duyanlara bakıldığında ve BÖ’nü gerçek bir ölüm olarak kabul edenlerde kendi ve yakınlarının organlarını bağışlamak isteyenler anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0.05). BÖ ve organ bağışını en çok televizyondan duyduklarını saptadık. Organlarını bağışlamak isteyenlerin ve istemeyenlerin nedenleri Tablo 2 de görülmektedir. SONUÇ: Toplumumuzda hala BÖ ve organ bağışını hiç duymayan kişiler var. Özellikle hiç duymayan kişileri bilgilendirmek ve organ bağışı yapma konusunda kararsız olan ve organ bağışı yapmak istemeyen kişilerin düşüncelerini olumlu yönde değiştirmek ilk hedef olmalıdır. Toplumun her kesimine eğitim verilmesi, organ bağış kampanyalarının arttırılması ve medya aracılığı ile özellikle de televizyon ile herkese hitap eden bilgilendirici, teşvik edici ve dinen de caiz olduğunu daha sık vurgulanması gerektiği düşüncesindeyiz.
|