Ratlarda oluşturulan deneysel ağrı modelinde TNF-alfa antagonistlerinin intravenöz ve epidural uygulamalarının karşılaştırılması.
Serbülent Gökhan Beyaz1, Mustafa Erkan İnanmaz2, Tolga Ergönenç3, Onur Palabıyık3, Yakup Tomak1, Ayça Taş Tuna1, Hakan Sarman4
1Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı, Sakarya
2Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı, Sakarya
3Sakarya Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı, Sakarya
4Abant İzzet Baysal Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı, Bolu
2013-08-06-014 numaralı BAP desteği ile gerçekleştirilmiştir. GİRİŞ-AMAÇ: Nükleus pulposusdan sekrete edilen inflamatuar sitokinlerin de lomber sinir kökü kompresyonuna benzer semptomlara sebep olduğu düşünülmektedir. Bu sitokinlerden TNF-α nın disk hernisine bağlı bacak ağrısı oluşumunda, önemli bir rol oynadığı ileri sürülmüştür¹. Bu deneysel çalışmada lomber vertebra patolojilerinde TNF-α antagonistlerinin intravenöz ve epidural uygulamalarının etkinliğini araştırmayı amaçladık. GEREÇ-YÖNTEM: Abant İzzet Baysal Üniversitesi hayvan araştırmaları deney laboratuarında etik kurul onamının alınmasınının ardından, ağırlıkları 250-300 gr, 70-90 günlük, 24 adet Sprague Dawley tipi erkek rat dört gruba ayrıldı (sham, kontrol, epidural, intravenöz). Ratların sol L5 sinir kökü ve dorsal kök ganglionu L5 parsiyel lamina çukuru vasıtasıyla açığa çıkartıldı, koksigeal vertebral diskten hazırlanmış olan nukleus pulposus, laminektomi çukuru vasıtasıyla dorsal kök ganglionunun başlangıcına yerleştirilerek diskopati oluşturuldu (Şekil 1). Grup 2’ye (intravenöz grup) 10 mg/kg infliximab (Remicade flk) koksigeal ven içerisine, grup 3’e (epidural grup) 25 mg etanercept (Enbrel flk) epidural bölgeye, grup 4’e ise serum fizyolojik epidural bölgeye, uygulanarak 7,14,21 ve 28. günde ağrı ve paralizi değerlendirmeleri Von Frey testi ile gerçekleştirildi. Ratlarda ayak çekme veya sıçrama yanıtı oluşturan flament çapı, mekanik uyarıya cevap olarak kaydedildi. Çalışmanın 28. gününde bütün veriler toplandı ve ratlara dekapitasyon ile ötanazi uygulandı. BULGULAR: Sol ayak 14.gün çekme değerleri grup 1, grup 2 ve grup 4’de farklı değil iken grup 3’de azalan bir fark olduğu belirlendi (p<0.05). Sol ayak 21 ve 28. gün çekme değerleri grup 2, grup 3 ve grup 4’de, grup 1’e göre düşük olarak saptandı (p<0.05). TARTIŞMA ve SONUÇ: Gruplarlar arası ve grup içi değerlendirmelerde iyileşmenin epidural etanercept uygulanmasıyla 14. günden itibaren ortaya çıktığı, infliximabın ve serum fizyolojiğin intravenöz uygulanması arasında iyileşmeye başlama süresi açısından fark olmadığı belirlendi. Çalışmamızda, diskopati oluşturulan ratlarda, TNF-α antagonistlerinin epidural uygulanmasının intravenöz uygulanmalarına göre radikülopatiye bağlı ağrının iyileşmesini daha erken dönemde sağladığını tespit ettik.
|