İdeal Vücut Ağırlığı İle Hesaplanan Heparin Dozu Açık Kalp Cerrahisindeki Kan Ürünü Kullanımını Azaltır mı?
Duygu Kara1, Cafer Mutlu Sarıkaş1, Aslı Demir2, Mehmet Ali Kayğın3, Ertekin Utku Ünal4
1Erzurum Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, Erzurum
2Türkiye Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, Ankara
3Erzurum Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kardiyovasküler Cerrahi Kliniği Kliniği, Erzurum
4Türkiye Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kardiyovasküler Cerrahi Kliniği, Ankara
GİRİŞ: Heparin, antikoagülan etkilerinden yararlanılan ve kardiyopulmoner baypas sonrasında nötralize edilmesi gereken güçlü bir ajandır. Açık kalp cerrahisinde (AKC) antikoagülan etkinliğinin ayarlanması hastanın kilosuna göre hesaplanan heparin dozu ile sağlanır. AMAÇ: AKC’de hastaların aktüel kilosu yerine ideal vücut ağırlığı (İVA) baz alınarak heparin uygulandığında, ACT yeterliliği, nötralizan protamin dozu, kanama/transfüzyon gibi durumların değişimini gözlemlemektir. Bu sunum devam eden bir araştırmanın ön sonuçlarıdır. GEREÇ-YÖNTEM: Etik kurul ve hasta onamları alındıktan sonra çalışmaya AKC geçiren 50 yetişkin hasta dahil edildi. Hastalar eşit iki gruba ayrıldı. Pompaya girmeden önce kullanılması planlanan heparin miktarı, Grup 1 hastalarında hastanın total vücut ağırlığına göre, Grup2 hastalarında ise hastanın İVA’sına göre 350IU/kg’dan hesaplandı. Uygulamanın 5.dakikasında ACT kontrolü yapıldı ve pompaya girmeden önce ACT˂400 saniye ise ek doz heparin yapıldı. Her iki gruptaki hastaların demografik özellikleri, intraoperatif verileri, transfüzyon miktarı, heparin-protamin düzeyleri karşılaştırıldı. Ayrıca her iki grup hastaların postoperatif 6. ve 24.saatlerindeki drenaj miktarları, kan transfüzyonu miktarları, reoperasyon durumları, komplikasyonlar, yoğun bakım yatış süreleri ve mortalite oranları açısından karşılaştırıldı. BULGULAR: Hastaların yaş ortalaması Grup 1 ve 2’de sırasıyla 59.6±10.2 ve 58.9±12 idi. Pompaya girmeden önce uygulanan heparin dozları Grup 2 hastalarında daha düşüktü (p˂0.001). İntraoperatif ve postoperatif dönemlerde kullanılan eritrosit ve taze donmuş plazma miktarları Grup1’de daha fazlaydı (p˂0.001). Pompa sonrası uygulanan protamin dozu Grup 2’de daha düşüktü (p˂0,001). Postoperatif 6. ve 24.saatteki kanama miktarı ve yoğun bakım yatış süresi Grup 1’de daha fazlaydı (p˂0.001). TARTIŞMA: AKC’de heparinin fazla kullanılması postoperatif dönemde daha fazla kan ve kan ürünleri kullanımını gerektirebilmekte ve buna bağlı olarak yan-etkiler artmaktadır. AKC’de son yıllarda yapılan çalışmalarda hedeflenen; heparin, protamin dozlarının, kan ürünleri kullanımlarının azalması ve bunlara bağlı yan etkilerin azaltılmasıdır. SONUÇ: Çalışmamızda İVA baz alındığında uygulanan heparin ve protamin miktarının daha az olduğu ve buna bağlı olarak intra- ve postoperatif komplikasyon oranın ve transfüzyon ihtiyacının daha az olduğu gözlenmiştir.
|