Sugammadeks Ve Neositigmin İle Dekürarizasyonunun Postoperatif Termoregülasyona Olan Etkilerinin Karşılaştırılması
Pınar Tümtürk1, Süleyman Ganidağlı2, Berna Kaya Uğur2
1Gaziantep
2
5 Aralık Devlet Hastanesi/ Anesteziyoloji Ve Reanimasyon
2Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Eğitim Araştırma Hastanesi Anesteziyoloji Ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
Hipotermi anestezi uygulamaları sırasında sık karşılaşılan ve beraberinde olumsuzlukları getiren bir termoregülatuvar bozukluktur. Çalışmamızın amacı genel anestezi alan hastalarda dekürarizasyon yöntemlerinin termoregülasyon üzerine etkisini belirlemektir. Çalışmaya, elektif torakotomi operasyonu planlanan ASA I-III, 18 yaş üzeri 66 erkek hasta alındı. Operasyon odası standart olarak 22 °C’ de tutuldu. Diyabet, koroner arter hastalığı, termoregülasyonu bozan ilaç kullanan, inflamatuar hastalık, nöromuskuler kas hastalığı ve distrofik bozukluk, hipo-hipertiroidizm Parkinson, BMI 20’nin altında 30’un üzerindeki, kollajen doku hastalığı (reynaud vs.) olan ve operasyondan entübe çıkacak hastalar çalışma dışı bırakıldı. İntraoperatif IV solüsyonlar oda ısısında verildi. Hastalar basınçlı sıcak hava üfleyen (orta ayarda 38 °C) battaniyelerle ısıtıldı. Operasyon sonunda inhalasyon anesteziği kesildikten sonra Train of Four (TOF) değeri elde edildiğinde Grup N’de hastalarda 0,02-0,05 mg/kg neostigmin ve 0,01-0,02 mg/kg atropin ile; Grup S’de ise 3 mg/kg sugamadeks ile dekürarizasyon sağlandı. Hastalar postoperatif yoğun bakım ünitesinde tek katlı pamuklu battaniye ile örtüldü. Ekstübasyon sonrası 15, 30, 45, 60, 90 ve 120. dakikalarda timpanik membrandan santral, sternum üzerinden ve kolun üst 1/3’ lük kesiminden periferik cilt sıcaklıkları ölçülerek kaydedildi. Hastaların demografik verileri, preoperatif sıcaklıkları, operasyon süreleri bakımından gruplar arasında anlamlı fark yoktu. Ayrıca ekstübasyon sonrası ilk iki saat içerisinde grupların timpanik membrandan alınan santral, göğüsten ve koldan ölçülen cilt sıcaklık ölçümleri bakımından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı (p> 0,05). Preoperatif timpanik sıcaklık seviyesine dönme süreleri açısından gruplar arasındaki farklılık istatistiksel olarak anlamlı değildi (p> 0,05). İntraoperatif olarak eşit ısı koşullarında aktif ısıtılan hastalarda dekürarizasyon ajanlarının spontan postoperatif santral ve cilt sıcaklıkları üzerine etkili olmadığı, buna karşılık koldan ölçülen periferik cilt sıcaklığının preoperatif kontrol sıcaklık seviyesine sugammadeks kullanılan hastalarda daha erken döndüğü kanısına varıldı. Santral sıcaklıkta bir değişiklik yaratmadan sadece periferik sıcaklıkta 15 dakika daha erken toparlama daha başarılı rekürarizasyonun termoregülasyonu iyileştirdiğini kısmen yansıtabilir. Bu konuda aktif ısıtılma uygulanmadan ve eşit yaş aralıklarında yeni çalışmalar planlanabilir.
|