Streptozotosin ile diyabet oluşturulan ratlarda apelin 13 ‘ün miyokard iskemi reperfüzyon hasarı üzerine etkisi
Işın Güneş1, Hakan Kartal2, Ali Doğan Dursun3, Nuran Süngü4, Yücel Polat5, Fatmanur Duruk Erkent6, Mustafa Arslan6, Ayşegül Küçük7
1Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Kayseri
2Ardahan Devlet Hastanesi, Kalp ve Damar Cerrahisi Bölümü, Ardahan
3Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Ankara
4Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, Ankara
5Mehmet Akif Ersoy Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı, İstanbul 6Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Ankara 7Dumlupınar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Kütahya
GİRİŞ ve AMAÇ: Apelinerjik sistem, birçok doku ve organlarda bulunmasına rağmen etki mekanizması tam olarak bilinmemektedir. Dünya çapında yaygın olarak görülen kalp yetersizliği, obesite, tip 2 diyabet, miyokardiyal iskemi, aterosklerosis, kanser gibi hastalıkların patolojisinde vücudumuzun homeostasisini düzenleyen major bir sistem olarak bilinmektedir. Farelerde ve ratlarda yapılan çalışmalarda, apelinin visseral ve bazı akut ağrı modellerinde analjezik etkileri olduğu gösterilmiştir. Çalışmada sol ana koroner arter (LAD) iskemisi öncesi, intraperitoneal olarak uygulanan Apelin 13’ün miyokardı, iskemi reperfüzyon (İR) hasarına karşı koruyucu etkisinin araştırılması amaçlanmıştır.
MATERYAL ve METOD: Etik kurul onayı alındıktan sonra, streptozosin (55 mg.kg-1) ile diyabet oluşturulan 24 Wistar Albino ratlarda diyabetin etkisi belirginleştikten sonra, randomize olarak 4 gruba ayrıldı. Diyabet kontrol(grup DK), diyabet Apelin-13 grubu(Grup DA), diyabet İR(grup DİR) ve diyabet İR-Apelin-13(grup DİR-A). 6 rat kontrol grubu(grup K) olarak değerlendirildi. 72. saat kan şekeri 250 mg.dl-1 ve üzerinde saptananlar diyabetik olarak kabul edildi ve 4 hafta sonunda 30 dk iskemi sonrası 90 dk reperfüzyon uygulanan ratların kalplerinden alınan doku örneklerinde; TOS, TAS enzim aktiviteleri ve histopatolojik parametreleri karşılaştırıldı. Gruplar arasında fark olup olmadığını belirlemede bağımsız gruplarda Kruskal-Wallis testi ile değerlendirildi. Farklılık olması durumunda gruplar arası Mann-Whitney U testi ile karşılaştırılma yapıldı.
BULGULAR ve TARTIŞMA: Kaspaz 3 enzim aktivitesi İR grubunda K, DA ve DİR-A gruplarına göre anlamlı yüksek olarak bulundu(p=0.007,tümü). Kaspaz 3 enzim aktivitesi boyanma şiddeti ise İR grubunda tüm gruplara göre anlamlı yüksek olarak bulundu (p<0.0001,p=0.020,p=0.003,p=0.003,sırasıyla). İnflamasyon ve vasküler dilatasyon İR grubunda tüm gruplara göre anlamlı yüksek olarak bulundu. Konjesyon İR grubunda K ve DK gruplarına göre anlamlı yüksek olarak tespit edildi(p=0.001,p=0.037,sırasıyla)(Tablo 1). TOS enzim aktivitesi İR grubunda K, DA ve DİRA gruplarına göre anlamlı yüksek olarak tespit edildi(p=0.001,p=0.013,p=0.003,sırasıyla). TAS enzim aktivitesi İR grubunda K ve DİR-A gruplarına göre anlamlı düşük olarak tespit edildi(p=0.009,p=0.036,sırasıyla)(Tablo 2).
SONUÇ(LAR): Çalışmada ulaştığımız bulgular, başka çalışmalarla desteklendiğinde apelin-13’ün iskemi reperfüzyon hasarındaki protektif etkilerinin ayrıntılı olarak gösterilebileceği ve anestezide kullanım endikasyonlarının genişleyeceği kanaatindeyiz.
|