Tek Akciğer Ventilasyonunun Kan Sevofluran ve Desfluran düzeylerine Etkisi
Ebru Biricik1, Feride Karacaer1, Yasemin Güneş1, Nebile Dağlıoğlu2, Pınar Efeoğlu2, Murat Ilgınel1, Dilek Özcengiz1
1Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD
2Çukurova Üniversitesi Adli Tıp AD
GİRİŞ ve AMAÇ: Tek akciğer ventilasyonu (TAV) torasik cerrahide sıklıkla uygulanan bir yöntemdir. Ancak tek akciğer ventilasyonu, ventilasyon/perfüzyon uyumsuzluğu ve hipoksiye neden olmaktadır. Bu çalışmada sevofluran ve desfluranın TAV sırasında kan düzeylerindeki değişimin gösterilmesi amaçlanmıştır.
MATERYAL ve METOD: Randomize, tek kör, kontrollü çalışmaya çift akciğer ventilasyonu (ÇAV) uygulanacak 12 hasta ve TAV uygulanacak, 12 ASA I-II hasta dahil edildi. Hastalar sevofluran tek, sevofluran çift, desfluran tek ve desfluran çift akciğer şeklinde 4 gruba ayrıldılar. Tüm hastalara anestezi indüksiyonu 2 mg/kg propofol ve 0,6 mg/kg roküronyum ile yapıldı. Sevofluran %1,5 ve desfluran %6 konsantrasyona ayarlanarak anestezi boyunca bu sabit konsantrasyonlarda devam edildi. Tüm hastalardan hem arteriyel hem santral venöz hem de arteriyel kan gazı örnekleri eş zamanlı olarak alındı. ÇAV gruplarında anestezinin 40. Dakikasında başlayarak 10 dk aralıklarla (T1-T9) örnekler alındı. TAV grubunda ise çift akciğerin 40. Dakikası ve tek akciğere geçince 10 dk aralıklarla(T1-T9) kan örnekleri alındı (Figür-1) Örnekler gaz kromatografi yöntemi ile analiz edilerek arteriyel ve santral venöz sevofluran ve desfluran kan düzeyleri ölçüldü. Arteriyel ve venöz konsantrasyonların ortalaması effect-site konsantrasyon olarak hesaplandı. Tüm hastalarda p(A-a)O2, SpO2, BIS, KAH, SKB, DKB, OKB, insSevo, eksSevo, insDes, eksDes değerleri kaydedildi. Anestezik gazların fraksiyon alım değerleri (F) hesaplandı. İstatistiksel analiz için ANOVA, tekrarlayan ölçümler ve T test kullanıldı.
BULGULAR ve TARTIŞMA: ÇAV sırasında ölçülen (T1) ortalama arteriyel sevofluran ve desfluran konsantrasyonlarının her ikisi de TAV uygulamasını izleyen 10.dakikadaki ölçümlerde (T3) istatistiksel olarak anlamlı derecede düştüğü belirlendi. Hesaplanan effect-site konsantrasyonlar da hem sevofluran hem desfluran TAV gruplarında TAV başlaması ile birlikte düştü (Tablo-1). F değerleri de desfluran TAV grubunda, TAV uygulaması ile sevoflurana göre daha fazla artış eğiliminde idi.
SONUÇ(LAR): Sevofluran ve desfluran kan konsantrasyonları tek akciğer ventilasyonu sırasında anlamlı olarak azalmıştır. Bu azalmanın ventilasyon/perfüzyon uyumsuzluğuna bağlı olarak geliştiği düşünülmektedir.
|