Radikal sistektomi operasyonlarında farklı anestezi yöntemlerinin serum IL-6, IL-10 ve TGF-β üzerine etkilerinin karşılaştırılması
Meltem Savran Karadeniz1, Orkhan Mammadov1, Hayriye Şentürk Çiftci2, Nükhet Sivrikoz1, Sebahat Usta2, Öner Şanlı3, Kamil Mehmet Tuğrul1
1istanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji Ana Bilim Dalı, İstanbul
2istanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Tıbbı Biyoloji Ana Bilim Dalı, İstanbul
3istanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Üroloji Ana Bilim Dalı, İstanbul
GİRİŞ ve AMAÇ: Perioperatif dönem kanser hastaları için kritik öneme sahiptir. Hem cerrahinin hem de anestezik ajanların immün sistemin baskılanmasına neden olduğu uzun yıllardır bilinmektedir. Majör onkolojik girişimlerde cerrahi stres genel anestezi (GA) ile birlikte immün sistemi baskılayarak kanser hücrelerinin büyümesine ve mikro metastazların gelişimine yol açmaktadır. Epidural analjezi duysal blok oluşturarak operasyon boyunca hastaların inhalasyon ajanı ve opioid ihtiyaçlarını azaltır; postoperatif dönemde ise ağrı kontrolü sağlayarak nöroendokrin stres yanıtı baskılar (1). Bu çalışmanın amacı radikal sistektomi operasyonu geçiren hastalarda kombine genel/epidural anestezi (GEA) + hasta kontrollü epidural analjezi (HKEA) ile GA + hasta kontrollü IV analjezi (HKIVA)’nin serum interlökin 6 (IL-6), interlökin-10 (IL-10), transforming growth factor beta (TGF-β) düzeyleri üzerine olan etkilerini karşılaştırmaktır.
MATERYAL ve METOD: İÜ İstanbul Tıp Fakültesi Etik Kurul (2014/81) izni ve hasta onamı alınmış 45-80 yaş, ASA I-III Şubat 2014-Aralık 2016 tarihleri arasında radikal sistektomi operasyonu geçiren toplam 65 hasta bu prospektif çalışmaya dahil edildi. Hastalar, kapalı zarf yöntemi ile randomize edilerek 2 gruba ayrıldı. Grup GEA’ya kombine GEA+ postoperatif HKEA (%0,1 bupivakain+1 μg mL-1 fentanil solüsyonu), Grup GA’ya GA+ postoperatif HKIVA (0,3 mg mL-1 morfin solüsyonu) uygulandı. Postoperatif ağrı kontrolü VAS ile 15. dk, 1.sa, 2., 6., 24. saatlerde yapıldı. Tüm hastaların sitokin yanıtlarını değerlendirmek üzere preoperatif, postoperatif 1. ve 24. saatlerde kan örnekleri toplandı.
BULGULAR ve TARTIŞMA: Her iki gruptan 29 hasta çalışmayı tamamladı. Serum IL-6, IL-10 ve TGF-β düzeyleri preoperatif, postoperatif 1. ve 24. saatlerde grup GA ve grup GEA’da benzer bulundu (Tablo 1). Hastaların postoperatif 15. dk, 1.,2.,6. ve 24. saatlerdeki VAS değerleri açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmedi (p>0,05). Grup GEA’da hastaların intraoperatif remifentanil tüketimleri istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük ve hastanede kalış süreleri kısaydı (p<0,05).
SONUÇ(LAR): Serum sitokin seviyeleri açısından iki anestezi yönetimi arasında fark gözlenmedi. Fakat intraoperatif narkotik analjezik tüketimlerinin düşük olması, kısa hastane kalış süreleri açısından kombine GEA + HKEA majör cerrahilerde üstünlük sağladığını düşünmekteyiz.
|