Yoğun Bakım Kalça Kırığı Hastalarında Nötrofil Lenfosit Oranının Postoperatif Erken Dönem Mortaliteye Etkisi
Savaş Altınsoy, Sibel Çatalca, Mehmet Murat Sayın, Jülide Ergil
S.B.Ü Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim Araştırma Hastanesi, Anestezi ve Reanimasyon Kliniği, Ankara
GİRİŞ ve AMAÇ: Yaşlı nüfusta radius kırığından sonra en sık görülen kırık, kalça kırıklarıdır (1). Bu grup en yüksek tedavi maliyetine sahiptir. Periferik kandan kolayca hesaplanan ve son yıllarda çalışmalarda sıklıkla üstünde durulan nötrofil lenfosit oranı (NLO) sıklıkla inflamasyonun bir göstergesi olarak görülmektedir. Yapılan çalışmalarda NLO; koroner arter hastalığı varlığı ve karmaşıklığında, koah atak tanısında, birçok kanser türünde prognoz tayininde, obez hastalarda kardiyovasküler ve metabolik riski belirlemede kulanılan bir parametredir. Bu çalışmada anestezi yoğun bakımınına postoperatif dönemde kabul edilen kalça kırığı(KK) hastalarında NLO’nın mortaliteyi öngördürücü değeri değerlendirildi. Böylelikle ülkemizde ve yoğun bakımımızda sıklığı giderek artan ve yüksek oranda tedavi maliyeti olan KK’da mortaliteyi öngörmede ucuz ve pratik bir risk belirtecinin günlük pratiğimize kazandırılması amaçlandı.
MATERYAL ve METOD: KK nedeniyle opere edildikten sonra ocak 2015-haziran 2016 tarihleri arasında yoğun bakıma kabul edilen 65 yaş üstü hastaların yaşı, cinsiyetleri, koroner arter hastalığı varlığı, genel veya spinal anestezi altında opere edilmiş olmaları, preoperatif ve postoperatif 0. saatteki nötrofil ve lenfosit sayıları ve oranları(NLO1 ve NLO2), hastaların yoğun bakımda ölmüş veya şifayla servise taburcu olmaları not edildi. Tüm veriler SPSS 15.0 istatistik programına kaydedildi. Parametrik veriler ortalama ± standart deviasyon, non parametrik veriler ise yüzde olarak ifade edildi. Oransal parametrik verilerin karşılaştırılması için Ki-kare testi, parametrik veriler ile non parametrik verilerin karşılaştırılması için T-testi kullanıldı.
BULGULAR ve TARTIŞMA: Çalışmamıza 199 hasta dahil edildi. Hastalar yaşayanlar(n:15) ve ölenler(n:184) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Her iki grup arasında yaş, cinsiyet, koroner arter hastalığı varlığı ve anestezi yöntemi arasında fark yoktu. Yapılan analizlerde yaşayan (NLO1:9.0/NLO2:10.6) ve ölenler (NLO1:8.3/NLO2:18) arasında istatistiksel olarak fark yoktu(NLO1 p:0.59; NLO2 p:0.052).
SONUÇ(LAR): Daha önceki çalışmalar NLO ile kalça kırıkları arasında mortalite açısından bir ilişki olduğunu göstermiş olsa da, çalışmamızda eksitus sayısının az olması sebebiyle bu ilişkinin gösterilememiş olduğunu düşünmekteyiz. Yapılacak olan daha kapsamlı ve prospektif çalışmalar bu ilişkiyi daha iyi gösterebilecektir.
|