İzole kafa travmalı hastalarda ARDS gelişiminde risk faktörlerinin araştırılması
Fatih Aktaş, Semih Uğuz, Mustafa Azizoğlu
Mersin Üniversitesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı, Mersin
GİRİŞ ve AMAÇ: ARDS (Akut Respiratuvar Distres Sendromu) akciğerlerin direkt veya indirekt hasarlanması sonucu akut ortaya çıkan ağır bir klinik süreçtir. İzole travmatik beyin hasarlı olgularda ARDS insidansı %20-25 olarak bildirilmiştir (1). Fizyopatolojik mekanizmanın ciddi beyin hasarı sonrası inflamatuar proçesin aktive olması ve uygulanan mekanik ventilasyonun indüklediği ikinci bir hasar sürecinin rol aldığı “double hit model” ile gerçekleştiği düşünülmektedir(1). Bu çalışmada kafa travmalı hastalarda ARDS insidansı ve ARDS’ye neden olan olası faktörlerin araştırılması amaçlanmıştır.
MATERYAL ve METOD: Çalışma için Mersin Üniversitesi Klinik araştırmalar Etik Kurulu’ndan onay alındıktan sonra 2013-2015 yılları arasında izole kafa travması nedeniyle yoğun bakımda takip edilen 47 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastaların laboratuar ve klinik verileri karşılaştırılırken ilk 48 saatteki değerler değerlendirildi.
BULGULAR ve TARTIŞMA: ARDS gelişen ve gelişmeyen hastalar karşılaştırıldığında yaş, cinsiyet, kan basıncı düzeyi, kan ürünü kullanımı, kolloid kullanımı, verilen tidal volüm ve PEEP düzeyinin ARDS gelişiminde etkili olmadığı, ilk yatışta değerlendirilen GKS değeri, vücut sıcaklığı, kalp atım sayısı, vazoaktif ajan ihtiyacı ve baz fazlalığının ARDS gelişimi ile ilişkili olduğu görüldü. İleri yaş, erkek cinsiyet, travmanın şiddeti, farklı mekanik ventilasyon stratejileri, pulmoner travma veya multiple travmanın varlığının yanı sıra kan ürünleri ve aşırı miktarda plazma volüm genişleticilerin kullanılması gibi faktörlerin ARDS gelişiminde etkili olup olmadığı halen tartışılmaktadır (1,2,3). Çalışmamızda ilk yatışta değerlendirilen GKS değeri, ilk 48 saatteki vücut sıcaklığı, kalp atım sayısı, vazoaktif ajan ihtiyacı ve baz fazlalığının ARDS gelişimi ile ilişkili olduğu gözlenmiştir (Tablo 1).
SONUÇ(LAR): Sonuç olarak GKS değeri, vücut sıcaklığı, kalp atım sayısı ve vazoaktif ilaç kullanımının ARDS gelişimi ile ilişkili olabileceği, ARDS gelişiminde etkili faktörlerin belirlenmesi için daha fazla sayıda hasta grubunun dahil edildiği çalışmalara ihtiyaç olduğu sonucuna ulaşıldı.
|