Sitrat antikoagülasyonlu renal replasman tedavisinde kalsiyum klorid yerine kalsiyum glukonat kullanımının değerlenlendirilmesi
Oktay Demirkıran, Süha Bozbay, Murat Eren Köşük
İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD Yoğun Bakım Bilim Dalı, Acil Yoğun Bakım Ünitesi İstanbul
GİRİŞ ve AMAÇ: Akut böbrek yetersizliği tedavisinde renal replasman uygulamasında Ci-Ca CHVVHD yaygın olarak kullanılmaktadır[1]. Kalsiyum desteğinde protokol gereği kalsiyum klorid kullanımı önerilmektedir. Ancak ülkemizde kalsiyum klorid bulunamadığından yerine kalsiyum glukonat kullanımını modifiye ettik. Bu çalışmada da bu modifikasyonu değerlendirdik.
MATERYAL ve METOD: Acil Yoğun Bakım Ünitesi' nde yatan ve renal replasman tedavisi uygulanması gereken kritik hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Ci-Ca CVVHD protokolünde sistemik iCa düzeyini ölçerek kalsiyumu yerine koymada protokolü modifiye ettik. Ci- Ca CVVHD protokolünde diyalizat akımı (Qd) ve kan akımı (Qb) arasındaki oran asid-baz durumu ile ilişkili olup genellikle %33 oranında ayarlanmaktadır. Bu bağlamda çalışmada diyalizat akımını 3 L/saat, kan akımını 150 ml/dk olarak ayarladık. Sistemik iyonized kalsiyum (s-iCa) ve asid-baz parametereleri, Ci Ca CVVHD uygulanan 14 kritik hastada retrospektif olarak değerlendirildi.
BULGULAR ve TARTIŞMA: Sistemik iCa dayanarak, Ci Ca CVVHD başlangıcında hastalarımızın değerleri düşük bulundu, bu da daha fazla Ca glukonat gereksinimini açıklamaktadır. (Grafik 1). Asid baz durumuna baktığımızda uzun süren Ci Ca CVVHD uygulamalarında hafif bir alkaloza eğilimi olduğunu saptadık (grafik 2). Bu durum glukonat metabolizması sonucu bikarbonat eklenmesi ile açıklanablir.
SONUÇ(LAR): Ca glukonatı Ci Ca CVVHD tedavisi sırasında başarı ile kullandık. Alkaloza hafif derecede kaymanın kan akımının 130 ml/dk azaltılması ile önlenebileceği görüşündeyiz. Bu sayede sitrat gereksinimi ve sitrat metabolizması ile bikarbornata dönüşüm azalır.
|