Bildiri Özeti

Tark 2013

P-30

OPERASYON SALONUNDA CERRAHI GIRIŞIMIN IPTALI: NEDENLER VE SONUÇLARI

M.ÇAKMAK ¹, G.ŞAHİN ¹, G.CABBAROĞLU ¹, Y.KARAMAN ¹, ZT.TEKGÜL ¹, M.GÖNÜLLÜ ¹

Operasyon salonunda cerrahi prosedürün iptal edilmesi, hasta ve hasta yakınları üzerinde olumsuz etkiler yaratmakta, ameliyathane işleyişinde aksama ve düzensizliğe neden olmakta ve ülke ekonomisi açısından da kayıplara yol açmaktadır. Çalışmamızda; operasyon iptallerinin azaltılabilmesi yönünden operasyon salonunda iptal edilme oranlarını, nedenlerini ve iptal sonrası süreci retrospektif olarak araştırmayı amaçladık.

Çalışmaya, 1 Temmuz 2010, 31 Aralık 2012 tarihleri arasında hastanemiz merkezi ameliyathanesinde elektif operasyonu planlanarak listeye alınıp operasyon salonunda operasyonu iptal edilen, 18 yaş ve üzeri tüm hastalar dahil edildi. Hastaların dosyaları retrospektif olarak incelenerek iptal eden birim, iptal gerekçeleri, daha sonraki 6 aylık süreçte operasyonun gerçekleşip gerçekleşmediği ve sonuçları çalışma formu oluşturularak kaydedildi ve istatistiksel analizi yapıldı.

Belirlenen tarihler arasında operasyon salonuna alınan toplam 22932 hastadan 365’inin (%1,59) operasyonunun iptal edildiği saptandı. Hastaların yaş ortalaması 59,6(±15,1) idi. Hastaların 201’i (%55,1) kadın, 164’ü (%44,9) erkek olarak tespit edildi. Hastaların ASA sınıflarına göre dağılımları; ASA I %7,9 (n=29), ASA II %51,8 (n=189),ASA III %39,2 (n=143) ve ASA IV % 1,1 (n=4) idi. Operasyonların %84.1’i (n=307) anestezi uzmanı tarafından, 49’u ise (%13.4) cerrah tarafından iptal edilirken, 9 hasta ise (%2.5) kendi isteğiyle opere olmaktan vazgeçti(tablo 1).

Operasyon iptallerinin büyük bir bölümü(n=291; %79,7) regüle olmayan hipertansiyon, elektrokardiyografide anormal bulgu, solunumsal problemler, genel durum bozukluğu/yoğun bakım ihtiyacı bulunması ve laboratuar değerlerinde olumsuz değişiklikler gibi medikal koşullara bağlı olarak iptal edildi. Kırk dokuz hastanın(%13,4) operasyonu cerrah tarafından; cerrahi setlerde sorun olması, mesai sonu olması gibi nedenlerle iptal edildi. On üç hasta(%3,6) konsültasyonları tamamlanmadığından, 2 hasta (%0,5) güç entübasyon nedeniyle, bir hasta (%0,3) tok olduğu için, 9’u da (%2,5) hasta istemediği için operasyonları iptal edildi (tablo 2).

İptal edilen 365 hastanın sonraki 6 aylık süreci incelendiğinde; 281 hastanın (%76,9) operasyonlarının bu süre içerisinde anestezi altında gerçekleştiği görüldü. Bu hastaların beşi (%1,4) iptal sonrası  aynı gün cerrah tarafından lokal anestezi altında opere edilirken, 79 hastanın ise (%21,7)  opere olmadığı saptandı.

Opere olmayan 79 hastanın 59’unun (%74,6) iptal sonrası taburcu edilerek poliklinik kontrolüne çağrıldığı ancak bağlantı kurulamadığı tespit edildi. On altı hastanın operasyonu riskli olduğu gerekçesiyle, 4’ünün ise alternatif bir tedavi uygulandığı için gerçekleşmedi.

Opere olan 286 hastadan 279’u (%97,6) komplikasyonsuz olarak taburcu edilirken, 7 hastada (%2,4) ise operasyon sonrası eksitus saptandı.

Çalışmamızda operasyon iptalinde en önemli nedenin; hastaların medikal koşullarındaki olumsuzluklar olduğu saptandı. Hastaların preoperatif değerlendirme aşamasında anestezi kliniği ile cerrahi kliniklerin işbirliği içinde çalışmaları ile sık görülen operasyon erteleme nedenlerinin önlenebileceği ve operasyon iptallerinin azaltılabileceği düşüncesindeyiz.