Yoğun Bakımda Geriatrik Hasta: Genç yaşlı, orta yaşlı ve ileri yaşlı
Selçuk Dasci, Bülent Baris Guven, Temel Guner, Tuna Erturk, Fulya Yurtsever, Ibrahim Eksi, Aysın Ersoy,
Istanbul Sultan Abdulhamit Han Egitim Ve Arastırma Hastanesi, Anesteziyoloji Ve Reanimasyon Kliniği
GİRİŞ: Günümüzde sadece yaşlı nüfusun sayısı değil, mevcut yaşam süresi de her geçen gün artmaktadır. Tüm dünyada 70 milyon civarında 80 yaş üstü insan yaşamaktadır ve bu sayının 2050 de beş kat artacağı beklenmektedir. 65 yaşında başlayan ve 40 yıla kadar uzayabilen bu sürecin genç yaşlı(65-75 yaş), orta yaşlı(76-85 yaş) ve ileri yaşlı (86 yaş ve üzeri) olarak 3 ayrı aralıkta değerlendirilmesi daha objektif bilgiler sağlayacaktır. Çalışmamızda genç-yaşlı, orta-yaşlı ve ileri yaşlı hastaların yoğun bakımdaki takip ve tedavilerinin retrospektif olarak karşılaştırılması amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Mayıs-Aralık 2018 tarihleri arasında Sultan Abdülhamit Han Eğitim ve Araştırma Hastanesi Anestezi Yoğun Bakım ünitelerinde yatışı gerçekleşmiş toplam 188 geriatrik hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar; Genç Yaşlı (Grup 1), Orta Yaşlı (Grup 2) ve İleri yaşlı (Grup 3) olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Gruplar demografik özellikleri, ek hastalıkları, apache skorları, yatış günü, mekanik ventilasyon ihtiyacı, taburculuk, yatak yarası oluşumu, beslenme (enteral, parenteral, enteral+parenteral),sedasyon ihtiyacı, trakeostomi uygulaması, başarısız weaning uygulaması ve mortalite açısından karşılaştırıldı.
Bulgular: Hastaların yaşlarının ortalaması Grup 1(n=67) de 70.9, Grup 2(n=69) de 81.6, Grup3(n=52) de 89.6 olarak saptandı. Her üç grubun da yatış günü ortalamaları benzerdi. Grup 1 de hastaların Apache skorları ve komorbiditeleri diğer gruplara oranla yüksek bulundu. Fakat vefat eden hastaların Apache skorları değerlendirildiğinde üç grupta da benzerdi. Grup 1 de postoperatif hasta sayısı diğer gruplara oranla anlamlı derecede yüksek bulundu. (p<0.05) Grup 2 ve Grup 3 de yatak yarası gelişen hasta sayısı Grup 1 e oranla anlamlı derecede yüksekti. (p<0.05) Trakeostomi açılan hasta sayısı ve entübe hastalar arasında weaning başarısızlığı her üç grupta benzer olarak değerlendirildi.(p>0.05) Mortalite açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı. Sonuç: Yaş; yoğun bakım yatışı, mortalite ve morbidite açısından tek başına belirleyici değildir. Hastaların fonksiyonel durumu, ek hastalıkları, bilinç durumu, beslenmesi ve yaşam kalitesi çok önemli bir role sahiptir. İleri yaşlı hastalarda bile iyi bir bakım mortaliteyi azaltır, taburculuğu kolaylaştırır.
|