Geçici hiperglisemi anında sevofluran ve desfluranın eritrosit deformabilitesi üzerine etkilerinin araştırılması
Dilek Kalaycı1, Ayşe Hande Arpacı2, Faruk Metin Çomu3, Işın Güneş4, Elif Beşkardeş5, Mustafa Arslan5, Bayazit Dikmen5, Ömer Kurtipek5
1Dr. Abdurrahman Yurtaslan Anakara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Bölümü, Ankara
2Ankara Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, Ağız Diş Ve Çene Cerrahisi Anabilim Dalı (Anesteziyoloji ve Reanimasyon uzmanı), Ankara
3Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Kırıkkale
4Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Kayseri
5Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Ankara
AMAÇ: Uzun süreli hipergliseminin oluşturduğu mikro ve makrovasküler komplikasyonlar mortalite ve morbidite artışı ile birliktedir. Eritrositlerin ise yaşam süreleri boyunca uzun süre hiperglisemiye maruz kalmaları morfolojik olarak eritrositlerde deformabilitede azalma ve agregasyon gelişmesi gibi bir takım değişikliklere neden olmaktadır. Bunun sonucunda eritrositlerin yaşam sürelerinde kısalma, oksijen taşıma kapasitesinde bozukluk, doku hipoksisi gibi komplikasyonlar meydana gelmektedir. Sevofluran ve desfluranın ise eritrosit deformabilitesi üzerine etkileri ile ilgili çeşitli çalışmalar mevcuttur. Biz de bu çalışmamızda geçici olarak oluşturulan hiperglisemi sırasında sevofluran ve desfluranın eritrosit deformabilitesi üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık. GEREÇ-YÖNTEM: Çalışma Gazi Üniversitesi Deneysel ve Klinik Araştırma Merkezi'nde Gazi Üniversitesi Deney Hayvanları Etik Kurulu onayı ile yapıldı. Çalışmaya 30 rat dahil edildi. Ratlar; kontrol grubu, diyabetik-kontrol, diyabetik hiperglisemi, diyabetik–hiperglisemi-sevofluran, diyabetik-hiperglisemi-desfluran olmak üzere 5 gruba ayrıldı. Streptozosin ile diyabet oluşturulan ratlar 6 hafta yaşatıldıktan sonra geçici hipergilisemi oluşturuldu ve sevofluran ve desfluran anestezisi uygulandı. 24 saat sonra kan örnekleri alındı ve santrifüj edildi. Eritrosit deformabilitesi sabit akım filtrometre sistemleri kullanılarak ölçüldü. Rölatif rezistansının artması eritrosit deformabilitesinin azalması olarak yorumlandı. BULGULAR: Diyabet oluşturulmasının kontrol grubuna göre rölatif rezistansı arttırdığı bulundu (p<0.0001). Akut hiperglisemi, diyabet kontrol grubuna göre rölatif rezistansı arttırdı. Grup DH, Grup DH-D ve Grup DH-S deformabilite indeksi Grup DK ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak farklı bulundu (p=0.007, p=0.025, p=0.016). Akut hiperglisemi sırasında Desfluran veya Sevofluran uygulanmasının ise eritrosit deformabilitesini değiştirmediği tespit edildi (p=0.591, p=0.739). SONUÇ: Sevofluran ve Desfluran gibi inhalasyon ajanların akut hiperglisemi sırasında güvenle kullanılabileceğini düşünmekteyiz. Ancak bu bulguların daha detaylı ve geniş serilerde yapılacak klinik ve deneysel çalışmalarla desteklenmesi gerekmektedir.
|