İlgili bildiri özeti aşağıda dikkatinize sunulmuştur. Bildiri özetini ilgili linkler aracılığı ile yazdırabilir, pdf doküman olarak kaydedebilir yada kabul yazısı alabilirsiniz.

PDF Kaydet Yazdır
Kongre Program

Tark 2016

YD-07

Ventile Edilen Ratlarda Pnömoperitonyum Sonrası Gelişen Akciğer Hasarını Önlemede Medikal Ozon'un Etkisi

Şükran Geze1, Şahin Ömür2, Melek Hamzaçebi3, Esin Yuluğ1, Ahmet Alver1

1Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon
2Özel Medikal Park Hastanesi Trabzon
3Ahi Evren Kalp ve Damar Cerrahisi Hastanesi


Laparoskopik girişimlerde oluşturulan pnömoperitonyum (PP), intraabdominal organların yanısıra akciğer gibi uzak organ hasarınada neden olabilmektedir. Ozon (O3), aktiflenmiş oksijenin üç atomlu halidir. Medikal uygulamalarda, O2/O3 karışım şeklinde kullanılır ve medikal ozon adını alır. Medikal ozonun kan akımını arttırıcı özelliği ve antioksidan etkisi vardır. Biz bu çalışmada ventile edilen ratlarda, PP’a bağlı gelişen akciğer hasarını önlemede medikal ozonun etkisini; plazma IMA (İskemi Modifiye Albümin), akciğer doku MDA (Malonildialdehit) ölçümleri ve akciğer histolopatolojik incelemesi ile araştırdık. 250–300 gr ağırlığında Spraque-Dawley cinsi 18 adet dişi rat, rastgele şekilde her grupta 6 rat olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Uygun anesteziyi takiben tüm ratlara trakeostomi açıldı ve mekanik ventilatöre bağlandı. Grup I (Kontrol Grubu): PP oluşturulmadan sadece ventile edildi. Grup II (Pnömoperitonyum grubu): 12 mmHg basınç ile 60 dakika PP oluşturuldu. Grup III (Medikal Ozon Grubu): 12 mmHg basınç ile 60 dakika PP oluşturuldu. PP oluşturmadan 30 dakika önce intraperitoneal olarak 1 mg/kg medikal ozon verildi. Her bir gruptaki ratlar 60 dakika PP sonrası 30 dakika repefüzyona bırakıldı. 120 dk’lık PP’dan sonra kan ve doku örnekleri alındı. Plazmada iskemi modifiye albumin (İMA), akciğer dokusunda malonildialdehit (MDA) düzeyi ölçüldü ve dokular histopatolojik olarak incelendi. Plazmada çalışılan İMA düzeyleri incelendiğinde; Grup II’de diğer gruplara göre anlamlı yüksek bulunurken, Grup I ve Grup III arasında anlamlı fark yoktu. Bakılan doku MDA düzeylerinde anlamlı değişiklik gözlenmedi. Histopatolojik incelemede ise Grup II’ye ait akciğer dokularında orta ve şiddetli derecede interalveolar hemoraji, alveolar yapıda dejenerasyon, interalveolar ödem ve lökosit infiltrasyonu izlendi. Medikal ozon verilen grupta; akciğer dokusunda İR hasarına ilişkin bu değişikliklerin neredeyse tamamen önlendiği, yer yer az miktarda interalveolar ödem dışında normal akciğer dokusu görüntüsünde olduğu tespit edildi. Sonuç olarak bu çalışmada PP sonrası İR’a bağlı bağlı akciğer dokusunda hasar meydana geldiği, medikal ozon verilerek akciğer hasarının önlenebileceği biyokimyasal ve histopatolojik olarak gösterilmiştir.